“ในยามใดที่เราได้ยินเสียงหวูดรถไฟ เสียงเคลื่อนมาบนรางสู่สถานี หรือยามที่มันเคลื่อนตัวออกไป เสียงเบรกรถ ประตูเปิด-ปิด เสียง “ฉึก-ฉัก ฉึก-ฉัก” แม้กระทั่งเสียงผู้คนที่ผ่านไปมา หรือเสียงประกาศในสถานี มันต่างเป็นเสียงที่นำพาเราย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่สำคัญในอดีตของเรา พาเรากลับไปยังความทรงจำอันงดงาม เจ็บปวด และติดตรึงใจเหล่านั้น” ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีความผูกพันและคลั่งไคล้ใหลหลงในรถไฟมากเป็นพิเศษ อาจจะเป็นด้วยเพราะคนญี่ปุ่นมีวิถีชีวิตที่ผูกพันอยู่กับรถไฟมานาน และดูเหมือนว่ามันจะเป็นช่องทางการคมนาคมหลักของคนญี่ปุ่น หลายครั้งเรามักจะพบว่ารถไฟเป็นส่วนประกอบสำคัญในภาพยนตร์หรือแอนิเมชั่นญี่ปุ่น เชื่อว่ากว่า 50% ของหนังและการ์ตูนญี่ปุ่นที่เราเคยดูจะต้องมีฉากทีเกี่ยวข้องกับรถไฟอยู่ในนั้น ลองยกตัวอย่างง่ายๆเช่น 5 Centimeters Per Second...
“คนที่นั่งอยู่ท้ายขบวนรถไฟ” ไม่ว่ายังไง ก็ถึงจุดหมายช้ากว่าคนที่นั่งอยู่หัวขบวน เหมือนความรัก ที่ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ “คนมาทีหลังย่อมแพ้คนที่มาก่อนเสมอ”
เรียกได้ว่าการเดินทางไปไหนมาไหนนั้น แทบทุกคนจะต้องพึ่งพาขนส่งมวลชนไม่ว่าจะเป็น BTS เอย MRT เอย เพื่อที่จะเดินทางฝ่ารถติดเข้าไปยังในตัวเมืองได้อย่างสะดวก รวดเร็ว แต่ครั้งนี้พิเศษตรงที่ หนุ่ย พงศ์สุข ได้เดินทางบนรถไฟที่กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี ถึงกับงง ทำไมไม่ต้องจ่ายเงิน!? เพราะสถานีรถไฟในประเทศของเขาไม่มีการเก็บตั๋วโดยสาร ไม่มีการสแตมป์ ไม่เห็นต้องจ่ายเงินเลย!? งานนี้ต้องถามคุณฌอน กับคุณเจสซี่ ที่เป็นชาวเบอร์ลินโดยตรงว่า แท้จริงแล้วเป็นอย่างไรกันแน่ ใครอยากรู้ กดรับชมได้เลย! แชร์โพสนี้