[รีวิวเว็บตูน] “สุภาพบุรุษบุษบา” จะเป็นยังไงถ้าชายหน้าโหดอยากเปิดร้านดอกไม้ในโลกของเกมเสมือนจริง!!
Our score
7.6

จุดเด่น

  1. คาแรกเตอร์ที่การ์ตูนนำเสนอทำออกมาได้ดีและมีเป้าหมายชัดเจน
  2. ลายเส้นสวยตามมาตรฐานเว็บตูน ฉากเงาเก็บดีเทลได้ละเอียดยิบ
  3. น่าติดตามชีวิตพระเอกเรื่องนี้มาก

จุดสังเกต

  1. เป็นการ์ตูนที่มีตัวหนังสือให้อ่านเยอะมาก
  2. ชื่อไอเทมของต่าง ๆ จำยากมาก และมีมาให้จำไม่หยุด

รู้หน้าไม่รู้ใจ คำ ๆ นี้เป็นเครื่องเตือนใจเราอยู่เสมอว่าห้ามไปตัดสินคนอื่นที่ภายนอกซึ่งก็เหมือนกับการ์ตูนจากเว็บตูนเรื่อง “สุภาพบุรุษบุษบา” ที่ใครจะไปคิดกันล่ะว่าชายฉกรรจ์หน้าโหดกล้ามโตแบบนี้แท้จริงแล้วเค้าเองก็มีความฝันสุดมุ้งมิ้งเหมือนกัน นั่นก็คือการที่จะได้เปิดร้านขายดอกไม้ที่ไหนสักที่ ใช่แล้วล่ะครับ เรื่องราวทั้งหมดของการ์ตูนเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะความฝันของชายที่มีชื่อว่า ฮวังแจโฮ

เรื่อง – สุภาพบุรุษบุษบา

ผู้วาด/ผู้แต่ง – จูฮยอนฮู

เรตติงปัจจุบันใน Webtoon – 9.88

แนว – ตลก

ปัจจุบันมี – 28 ตอน

แนะนำตัวละครหลัก

ฮวังแจโฮ – ชายฉกรรจ์หน้าโหดกล้ามโตหัวใจมุ้งมิ้งผู้มีความฝันอยากเปิดร้านดอกไม้ แต่กลับแพ้ดอกไม้แถมพ่อแม่กีดกัน และใครต่อใครต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า หน้าโหด ๆ อย่างเอ็งเปิดร้านดอกไม้ใครจะไปกล้าซื้อกันล่ะฟะ !!

เมย์ – ผู้เล่นหน้าใหม่ในนิวเวิลด์ เหตุผลที่เธอเข้ามาเล่นเกมนี้ก็เพื่ออยากจะเป็นที่สนใจของเหล่าเอลฟ์สุดหล่อ แอร๊ยยย!!

ฮวังอูรัม – พ่อของแจโฮชายผู้ที่ฝึกฝนแจโฮเพื่อที่จะได้กลายเป็นลูกผู้ชายและนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยแพ้ใคร

เรื่องย่อ

ฮวังแจโฮ ชายที่ถูกพ่อฝึกฝนให้เป็นนักสู้และลูกผู้ชายที่แข็งแกร่งมาตั้งแต่เด็ก จนปัจจุบันเค้ามีร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและหน้าตาที่เห็นครั้งแรกนักเลงยังต้องยอมสยบ แต่ทว่ามีไม่กี่คนที่รู้ว่าเค้านั้นมีความฝันที่แสนจะมุ้งมิ้งนั่นก็คือการเปิด ร้านขายดอกไม้ แต่ทว่าในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้เลยนอกจากพ่อของเค้าจะไม่เห็นด้วยแล้วตัวแจโฮเองก็มีโรคภูมิแพ้ที่เข้าใกล้ดอกไม้ไม่ได้อีกต่างหาก แต่แล้วเค้าก็มีความหวังเมื่อการมาถึงของเกมที่มีชื่อว่า NEW WORLD เกมเสมือนจริงที่สามารถให้ผู้เล่นเข้าไปเล่นและเหมือนกับได้ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นจริง ๆ แจโฮ จึงได้ตัดสินใจว่า ในเมื่อเปิดร้านดอกไม้ในโลกความจริงไม่ได้ งั้นชั้นไปเปิดในเกมก็ได้ฟะ !!

แต่ทว่าหลังจากที่เค้าเล่นไปได้ไม่นาน ด้วยความที่แจโฮเล่นเกมนี้เพราะสนใจเพียงการเปิดร้านดอกไม้ จึงเดินศึกษาดอกไม้ทั้งวัน จนเค้าได้บังเอิญไปพบกับ ดอกอีเฟลท์ที่ไม่มีวันบาน ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าไม่มีวันบานแต่ด้วยความไม่ย่อท้อของตัวแจโฮในที่สุดเค้าก็พยายามนานหลายเดือนจนทำให้ดอกไม้บานได้สำเร็จ แต่หารู้ไม่ว่าดอกไม้นั่นคือเควสต์ระดับ ผู้สืบทอด ที่แอบซ่อนอยู่ในเกม ถ้าให้อธิบายง่าย ๆ ก็คือเกมนิวเวิลด์นี้จะมีคลาสต์อยู่ 3 ขั้นนั่นก็คือ 1.คลาสนอมอล คือคลาสเริ่มต้น 2.คลาสแรร์ คลาสขั้นต่อไปของนอร์มอล 3.คลาสยูนีค คือเหนือกว่าแรร์และยังไม่มีผู้ใดไปถึง และที่เหนือกว่านั้นคือระดับตำนาน แต่ก็ยังมีอีกขั้นที่อยู่เหนือทุกอย่างนั่นก็คือ ปราชญ์วิญญาณบุษบา ที่เป็นถึงคลาสระดับผู้สืบทอด ซึ่งก็คือเป็นเควสต์ที่ แจโฮ ทำผ่านได้โดยบังเอิญทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเลเวลของเค้ายังไม่ถึง 10 ด้วยซ้ำ และด้วยเหตุการนี้ทำให้เค้าเป็นที่สนใจของผู้ดูแลเกม และยังได้ไอเทมระดับ sss ไว้ครอบครองหลายต่อหลายชิ้นด้วยกัน แต่ทว่าเค้าจะสามารถเปิดร้านขายดอกไม้ได้รึเปล่านี่ก็ต้องติดตามต่อไปกันนะครับผม

ความรู้สึกหลังอ่าน

พล็อตเรื่องดี คาแรกเตอร์ออกแบบมาได้ดีมาก เป้าหมายของพระเอกชัดเจน

ก่อนอื่นเลยคือส่วนตัวผมชอบเนื้อเรื่องอะไรทำนองนี้มากเลยครับ แบบตัวเอกไม่ได้สนใจเรื่องอื่น ๆ เลยนอกจากเป้าหมายของตัวเอง เวลก็ไม่เก็บ ไอเทมก็ไม่หา สนใจแค่ดอกไม้เท่านั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีผู้เล่นคนใดในเกมนี้คิดจะมาสนใจเลยด้วยซ้ำ นั่นจึงเป็นเหตุผลให้เค้าได้ปลดล็อกสิ่งที่ไม่เคยมีใครเคยพบมาก่อน และกลายเป็นผู้เล่นระดับเทพโดยที่ตัวเองไม่รู้ด้วยซ้ำ นั่นจึงเป็นเสน่ห์ที่ดีมาก ๆ ของการ์ตูนเรื่องนี้ที่ทำให้เราอยากรู้พัฒนาการของตัวละคร แจโฮ ต่อไปเรื่อย ๆ มันจะเจออะไรอีก มันจะได้ไอเทมเทพ ๆ แบบไหนอีก และสุดท้ายมันจะเปิดร้านดอกไม้ได้จริง ๆ งั้นเหรอ?

ในแง่ขอลายเส้นก็ถือว่าคงมาตรฐานเว็บตูนเลย ถึงแม้จะไม่ได้มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นมากหากมองโดยรวมเทียบกับเรื่องอื่น ๆ แต่ก็อ่านง่ายสบายตา และมีดีเทลและรายละเอียดต่าง ๆ ที่ทำออกมาได้ดีเยี่ยมไม่ว่าจะเป็นฉาก แสงเงาต่าง ๆ แต่ทว่าการออกแบบตัวละครประกอบอย่างพวกเอลฟ์ยังไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่นัก ถ้าไม่ใช่เอลฟ์ที่เป็นตัวหลัก ๆ คือหน้าตาแทบจะไม่มีความต่างกัน แต่โดยรวมก็ไม่ได้แย่นัก เรื่องการออกแบบเสื้อผ้า ฉาก ไอเทมต่าง ๆ ให้ความรู้สึกที่แฟนตาซีมาก

เล่าเรื่องช้าในช่วงแรก ๆ แต่ถ้าเครื่องติดคือยาว ตัวหนังสือมีให้อ่านจนลายตา

ในช่วงแรก ๆ ยังให้ความรู้สึกเอื่อย ๆ อยู่พอประมาณ ก็เข้าใจได้ว่าต้องการปูเรื่องราวเพื่อให้คนอ่านได้เข้าใจตัวละครและเรื่องราวของโลกในนิวเวิลด์ แต่พอเริ่มเข้าใจ เริ่มรู้เป้าหมายและนิสัยของพระเอกความสนุกก็เริ่มเกิดขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเราเล่นเกม RPG เองสักเกมที่อยากเห็นพัฒนาการของตัวละครนั้น ๆ นั่นแหละครับ

แต่ข้อเสียเลยคือชื่อตัวละครที่อาศัยอยู่ในโลกของเกมหรือกระทั่งพวกไอเทม ฉายาต่าง ๆ ชื่อเควสต์คือจำยากมาก และโผล่ออกมาให้ต้องจำรัว ๆ เลย ประกอบกับมันเป็นการ์ตูนที่เกี่ยวกับเกมจึงมีตัวหนังสือให้อ่านเยอะแยะเต็มไปหมด และใช้คำได้เปลืองหน้ากระดาษมาก ๆ อาจจะเพราะต้องการให้มันดูเป็นโลกเกมแฟนตาซีเลยต้องประดิษฐ์คำให้มันสวยหรู อย่างพวกรายละเอียดไอเทมที่อธิบายซะยาวเหยียดแต่เนื้อความจริง ๆ คือน้อยมาก ยกตัวอย่างสมมติว่าแบบอ่านมา 6 บรรทัด ก็รู้แค่ว่าไอเทมนี้มีไว้ใช้เพื่อเอาไปปลูกแค่นั้นเอง หรือพวกเพิ่มสเตตัสตัวพระเอกคือบางทีก็บอกแบบนี้เพื่อ !? สมมุตบอกว่าพลังกาย +9 แล้วสรุปมันเพิ่มขึ้นเยอะแค่ไหนล่ะฟะ ทำไมไม่บอกว่าพลังกายโดยรวมตอนนี้มี 59 จาก 50 ไรงี้ก็ได้ จะได้รู้ว่าพระเอกมันเก่งขึ้นแค่ไหนแล้ว

สรุป

เอาจริงมันสนุกมาก ๆ เลยนะ แต่คือพระเอกมันเก่งโดยพื้นฐานอยู่แล้วและยิ่งมาเทพแบบงง ๆ ในเกมนี้อีกมันก็เลยอาจจะไม่ได้เข้มข้นมากนักเวลามีฉากแอ็กชัน แต่ในแง่ของพล็อตคือน่าสนใจมาก ทุกสิ่งทุกอย่างมันตรงกันข้ามกันไปหมด ชายโหดอยากปลูกดอกไม้ ไม่ได้ฟาร์มไอเทมแต่ได้ไอเทมระดับ SSS ไม่ได้เวลแต่ปลดล็อกคลาสระดับผู้สืบทอดที่แม้แต่ผู้ดูแลเกมยังไม่รู้ว่ามีคลาสนี้ซ่อนอยู่ มันเลยเกิดเรื่องที่วายป่วงและชวนติดตามมาก ๆ อยากรู้ว่าไอ้พระเอกหน้าโหดนี่จะไปเจออะไรแปลก ๆ ที่ซ่อนไว้อยู่อีกรึเปล่า และสุดท้ายหน้าตาร้านขายดอกไม้มันจะออกมาอีท่าไหน ยิ่งคนชอบอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเกมอยู่แล้วด้วยนี่ก็แนะนำให้อ่านเลยครับ สนุกเพลิน ๆ ดี

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส