ผู้อ่านท่านครับนับวันเทคโนโลยีที่เคยใช้ในกองทัพมายาวนานหลายๆ อย่างเริ่มหลุดออกมาสู่สาธารณชนคนธรรมดามีให้ซื้อหากันตามท้องตลาดโดยทั่วไป นัยว่าสิ่งที่กองทัพใช้เมื่อถึงจุดหนึ่งหลายๆ ผลิตภัณฑ์กลายมาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพลเรือนโดยที่กองทัพเองจะเสาะหาเทคโนโลยี่ที่ก้าวล้ำนำสมัยในอัตราส่วนกองทัพเดิน ๑๐ ก้าว พลเรือนเดิน ๑ ก้าว เป็นอย่างนี้อยู่ร่ำไป

เราเคยดูหนังฮอลลีหวูดจำได้เมื่อไม่เกิน ๒๐ ปี มานี่มีการพูดถึงอากาศยานไร้คนขับ Unmanned Aerial Vehicle หรือ U.A.V. เป็นเรื่องฮือฮาและกระตุ้นต่อมจินตนาการมากเรียกได้ว่าเครื่องบินบังคับวิทยุที่เราเคยอยากมีดูเป็นของไร้ค่าไปเลย

ใครจะคาดคิดละครับว่าอีกเพียงไม่นานหลังจากที่เรานั่งดู แจ็ค บาวเออร์ แห่งซีรี่ย์ดัง 24 ทำทุกวิธีทางเพื่อทำลาย โดรน ที่ปล่อยโดยฝ่ายตรงข้ามมิให้เข้าทำลายเป้าหมายที่มีประชาชนผู้บริสุทธิ์นับหมื่นนับแสนต้องตายไปนั้น ณ วันนี้เราท่านสามารถกำเงินในงบประมาณไม่เกินสามพันบาทหาซื้อเจ้าโดรนนั่นมาเป็นสมบัติของตนเองได้

ด้วยความที่เป็นสินค้าหาซื้อง่ายและยังไม่มีการควบคุมที่ถูกต้อง โดรน กำลังก่อปัญหากับอุตสาหกรรมการบินครับ

เราจะเห็นถึงมุมที่เป็นประโยชน์ของโดรนอย่างมากผ่านสื่อต่างๆไม่ว่าจะเป็นการริเริ่มใช้โดรนในการนำเสนอข่าวของเครือเนชั่น หรือ การใช้โดรนถ่ายทำรายการทีวีโดยเฉพาะที่เน้นการท่องเที่ยวเช่นรายการของดาราดัง ภูริ หิรัญพฤกษ์ แม้กระทั่งการใช้โดรนในชีวิตประจำวันเช่นถ่ายรูปหมู่เชลฟี่สวยๆหรือแม้กระทั่งใช้โดรนบินถ่ายรูปพื้นที่ต่างๆ

ผู้อ่านท่านครับเรื่องโดรนนี้ยังคงเป็น พื้นที่สีเทา ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยนะครับแม้กระทั่งในประเทศแม่แบบการบินโลกอย่างสหรัฐอเมริกาก็มีปัญหา ซึ่งทาง FAA ที่มีหน้าที่กำกับดูแลการบินของเขาต้องออกมาบรรจุเรื่องโดรนนี้ไว้เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องได้รับการแก้ไข ( SSC Significant Safety Concerns )

ในส่วนของเราก็มีประกาศของกระทรวงคมนาคม พศ.๒๕๕๘ ซึ่งลงนามโดย รมว.และได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษาเป็นที่เรียบร้อยซึ่งผมขอนำมาลงให้ท่านอ่านประกอบดังนี้

ประกาศกระทรวงคมนาคม

เมื่ออ่านจบแล้วท่านจะพบว่าอนุญาตก็เหมือนไม่อนุญาตเพราะเต็มไปด้วยภาษากฎหมายที่ยากต่อการทำความเข้าใจของบุคคลธรรมดา ทั้งหลายทั้งปวงต้องนำการตีความเข้ามาเกี่ยวข้องและเมื่อใดก็เมื่อนั้นที่ต้องตีความ สิ่งที่จะหวังให้การบังคับใช้เป็นไปอย่างบริสุทธิ์ยุติธรรมปราศจากข้อสงสัยคงเป็นไปได้ยาก

เราต้องยอมรับว่าพวกเราอาศัยอยู่ในโลกยุคใหม่ที่มีคนรุ่นใหม่ผู้มีหัวคิดก้าวหน้าเป็นกำลังขับเคลื่อนสังคมอย่างมีนัยสำคัญครับ คนรุ่นใหม่จะไม่รั้งรอต่อระเบียบแบบแผนที่ล้าหลังและเสียเวลา ระหว่างค่าเช่า เฮลิคอปเตอร์ กับ โดรน สนนราคามันต่างกันมหาศาลแต่ให้ผลลัพธ์ใกล้เคียงกัน

คำพูดที่ว่าเทคโนโลยีมีแต่จะทำให้ชีวิตดีขึ้นและราคาค่างวดของมันที่จะต้องถูกลงตามจำนวนความนิยมเห็นจะไม่ห่างจากความจริงสักเท่าใดนัก

เราต้องมีความชัดเจนว่าจะจัดระเบียบให้คนดีที่ประกอบสัมมาอาชีพสามารถดำเนินชีวิตดีขึ้นหรือจะทำให้ชีวิตพวกเขาลำบากเพียงเพราะมีคนไม่ดีในจำนวนน้อยใช้โดรนด้วยวัตถุประสงค์เลวร้ายและที่สำคัญเราไม่สามารถทำอะไรคนเลวเหล่านั้นได้ เหมือนกม.ควบคุมอาวุธปืนนั่นแหละครับคนดีๆ ที่ต้องการอาวุธไว้ป้องกันตัวกลับต้องฝ่าฟันปัญหามากมายแต่กับเหล่าโจรร้ายพวกมันไม่เห็นจะต้องสนใจกม.

แน่นอนครับที่มันเคยเกิดเหตุการณ์อกสั่นขวัญแขวนในการแข่งขันฟุตบอลสำคัญนัดหนึ่งที่มีคนบังคับโดรนลงไปจอดกลางสนามฟุตบอลระหว่างการแข่งขัน มีคนคิดกันไปว่าหากโดรนลำนั้นบรรทุกระเบิดหรือแก๊สพิษอะไรจะเกิดขึ้น

รัฐจะแก้ปัญหานี้อย่างไร?

  • ท่านจะใช้วิธีใดเมื่อเห็นโจรสามคนวิ่งหนีเข้าหมู่บ้านไปต่อหน้าต่อตา?
  • ท่านจะตั้งป้อมแล้วกราดยิงทั้งหมู่บ้านหรือจะเลือกวิธีบุกเข้าค้นหาทีละหลังด้วยความละมุนละม่อม

วิธีแรกง่ายและประหยัดเวลาโจรตายแน่ๆแต่ชาวบ้านผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ล่ะ ส่วนวิธีหลังวุ่นวายใช้ทั้งผู้คนและงบประมาณ

ผมขอยกตัวอย่างการแก้ปัญหาของ สนามบินหัวหิน ในเรื่องโดรนมาเล่าให้ท่านฟังครับ

หัวหินเป็นเมืองท่องเที่ยวแน่นอนที่ธุรกิจให้เช่าโดรนย่อมเล็งเห็นถึงโอกาส มีโฆษณาประกาศให้เช่าโดรนมากมายทั้งที่สนามบิน ในเมืองและตามหน้าหนังสือพิมพ์ไทยและอังกฤษ ต้องชื่นชม ผู้อำนวยการท่าอากาศยานหัวหิน ครับที่ท่านมีความกล้าในการตัดสินใจในเรื่องที่ยังไม่มีความชัดเจนอย่างนี้

วิธีการก็คือท่านสำรวจป้ายโฆษณาซึ่งให้เอกชนเหมาไปทั้งหมดและ ขอร้อง ให้เอาออก ท่านประสานไปยังจังหวัดและตำรวจให้ช่วยทำความเข้าใจและปลดสื่อโฆษณา ท่านเจรจากับผู้ประกอบธุรกิจให้เข้าใจถึงเหตุผล มิใช่ห้ามมิให้ประกอบธุรกิจเพียงแต่ขอความร่วมมือให้ระงับการประชาสัมพันธ์ในธุรกิจที่ยังไม่มีกม.รองรับอย่างชัดเจน ใครจะว่าอย่างไรแต่ผมคิดว่าท่านมีความกล้าที่จะตัดสินใจในพื้นที่ๆ ท่านรับผิดชอบจะผิดจะถูกอย่างไรอยู่ที่มุมมองแต่สำคัญที่สุดคือท่านลงมือโดยยึดหลักความปลอดภัยเป็นที่ตั้ง

อีกตัวอย่างนึงครับ สนามบินภูเก็ต แหล่งท่องเที่ยวสำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศมีเที่ยวบินวันละหลายสิบเที่ยวเรียกว่า สนามบินหัวหิน นั้นเทียบไม่ได้

ภาพนี้มีผู้หวังดีส่งมาให้ผม….

Drone-billboard

 

ไม่ทราบว่าท่านผู้อำนวยการท่าฯ ภูเก็ตจะมีความคิดเห็นอย่างไร?

เรื่องโดรนต้องเร่งแก้ไขครับทางหนึ่งจะไปหยุดยั้งก็ใช่ที่แต่ครั้นจะเปิดเสรีก็ยังไม่สมควร

ลองพิจารณาให้โดรนเป็นสินค้าควบคุมมั๊ยครับผู้ซื้อต้องลงทะเบียนและกระทรวงคมนาคมร่วมกับกระทรวงมหาดไทยจัดหาระบบป้องกันที่สามารถทำให้โดรนเถื่อนกลายเป็นก้อนหิน ตรวจเจอปุ๊บปล่อยคลื่นวิทยุน็อคร่วงจากฟากฟ้าซึ่งด้วยความก้าวหน้าในปัจจุบันผมเชื่อว่ามันต้องมีอุปกรณ์หรือปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถทำได้ ถ้ายังไม่มีก็ลองให้ทุนนักเรียนไทยตามสถาบันเทคโนโลยี่ต่างๆ คิดค้นดูเถิดครับ

ต้องใช้ทั้งคนและงบประมาณแต่ผมคิดว่ามันคุ้มกว่าการที่จะปล่อยไว้อย่างนี้ รอให้วันนึงมีคนเอาโดรนหนัก ๒๕ กิโลกรัมบินหลุดเข้าไปในเส้นทางการบิน

ถึงวันนั้นก็คงจะสายเกินไปแล้วละครับ