[รีวิว] Old People: ตายเสียให้หมดพวกหนุ่มสาว หนังคนคลั่งที่ผสมผสานประเด็นสังคมผู้สูงวัย

Our score

7.0

Release Date

07/10/2022

ความยาว

101 นาที

Our score

7.0

Old People

จุดเด่น

1. ความโหด ลุ้นระทึก ผสมผสานกับการยกประเด็นปัญหาอย่างสังคมผู้สูงวัยได้อย่างน่าสนใจ ด้วยรูปแบบคล้ายหนังซอมบี้สมัยนิยม

จุดสังเกต

1. บางฉากโหดมากไม่เหมาะกับเด็กหรือผู้ที่จิตใจอ่อนไหว และทำให้ประเด็นที่ยกขึ้นมาพูดก็ดูเบาบางลงไปไม่ชัดเจนด้วย

• บท

  6.5

• โปรดักชัน

  7.0

• การแสดง

  7.5

• ความสนุกตามแนวหนัง

  8.0

• ความคุ้มค่าการรับชม

  8.0

เรื่องย่อ: หญิงสาวพาลูกกลับมายังบ้านเกิดเพื่อฉลองงานแต่งของน้องสาวตัวเอง แต่พวกเขากลับตกอยู่กลางวงล้อมของเหล่าผู้สูงอายุที่คลุ้มคลั่ง

แรกเริ่มดูตัวอย่างหนังคาดหวังว่ามันจะเป็นหนังสยองขวัญสั่นประสาท ที่ออกไปทางหนังผีแบบ ‘The Taking of Deborah Logan’ (2014) ด้วยบรรยากาศของภาพคนแก่ภายใต้แสงที่ผิดธรรมชาติมองอย่างเยือกเย็นตรงมายังกล้อง แต่ว่ากันตามตรง ‘Old People’ หรือ ‘เกิด แก่ กัน ตาย’ เป็นหนังที่เข้าข่ายตระกูลหนังไล่เชือดที่มีกลิ่นแบบหนังซอมบี้เสียมากกว่า

ด้วยความเชื่องช้าแบบคนสูงวัย และผิวหนังที่เป็นกระเหี่ยวย่นผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ฟันที่เหยเก น้ำลายเยิ้ม และดวงตาที่จ้องนิ่งขมึงตึง ซึ่งอาจรวมถึงพฤติกรรมแปลกประหลาดที่คล้ายผลจากโรคอย่างสมองเสื่อมก็ทำให้รูปลักษณ์ของพวกคนแก่ในเรื่องดูเป็นอสุรกายได้อย่างไม่น่าเชื่อ และหลายครั้งบรรยากาศความกดดันของพวกเขายังทำให้นึกถึงชายตาบอดใน ‘Don’t Breathe’ (2016) เสียด้วยซ้ำ แม้จะดูดิบกว่าและไม่สร้างสรรค์เท่า

ซึ่งตัวผู้กำกับเชื้อสายเยอรมัน-โรมาเนีย แอนดี้ เฟตเชอร์ (Andy Fetscher) ที่เคยมีผลงานสายโหดในประเทศตัวเองก็จัดหนักในหนังเน็ตฟลิกซ์เรื่องนี้ของเขา ทั้งฉากการฆ่าที่เห็นกันจะจะ และแม้บางครั้งจะใช้มุมกล้องเข้าช่วยแต่ในแง่ความรุนแรงก็ยังท่วมท้นอยู่ดี โดยเฉพาะการแต่งแผลแต่งความบอบช้ำของเหยื่อที่ทำเอาขนลุกขนพองทีเดียว

ซึ่งน่าสนใจว่านอกจากแนวไล่เชือด ผลงานก่อนหน้าของเขาในเยอรมันก็มีหนังที่พูดถึงประเด็นทางสังคม โดยเฉพาะกลุ่มคนและพื้นที่ชายขอบอยู่ด้วย เราจึงเห็นร่องรอยความคิดที่เฟตเชอร์สอดแทรกในเรื่องนี้ที่น่าสนใจ ด้วยข้อความที่เอากันโต้ง ๆ อย่าง “จงเคารพคนแก่ เพราะพวกเขามีจำนวนมาก และวันหนึ่งเจ้าก็จะกลายเป็นพวกเขา” ที่บ่งบอกปัญหาช่องว่างระหว่างวัยที่คนหนุ่มสาวทอดทิ้งคนชรามากขึ้น อย่างฉากที่พวกเขาเหม่อมองออกนอกหน้าต่างฟังเสียงดนตรีจากงานแต่งงานที่ลอยมาไกล ๆ อย่างเงียบเหงานั้นช่างน่าหดหู่เอามาก ๆ

รวมถึงนัยที่ตัวละครหัวหน้ากลุ่มคนแก่ที่คลั่งซึ่งได้บอกว่าสาเหตุที่พวกเขาลุกขึ้นไล่ฆ่าคนหนุ่มสาว ก็เพราะการปฏิบัติต่อคนแก่ที่ไม่ต่างจากสัตว์และลดทอนคุณค่าความเป็นมนุษย์ ดังที่เราเคยเห็นข่าวว่าสถานดูแลคนชราบางที่ปฏิบัติกับพวกคนแก่อย่างไม่ให้เกียรตินัก เช่นเอาสายยางฉีดล้างชำระตัว เป็นต้น

แต่ถึงจะมีเหตุจูงใจที่เด่นชัด สิ่งหนึ่งที่หนังไม่ได้ให้คำตอบกับเราเลยคือ แล้วทำไมคนแก่ทั้งหลายถึงคลุ้มคลั่ง แถมดูโรคจิตและทรงพลังขึ้น รวมถึงบางครั้งยังเหมือนสื่อสารกันทางจิตได้รับรู้ความคิดของพวกพ้องทั้งที่ไม่ได้คุยหรืออยู่ด้วยกันเลยก็ตาม ดูเหมือนผู้กำกับอยากจะทิ้งปริศนาเหล่านี้ให้เป็นเพียงปรากฏการณ์ที่ยากเข้าใจ หรือไม่ก็ปูทางไว้สำหรับเผื่อได้สร้างภาคต่อด้วย

แต่อีกสิ่งที่น่าสนใจเช่นกันคือ แม้จะมีนัยที่พูดผ่านมุมมองของพวกคนชราที่อยากลุกขึ้นมาเอาคืนสังคมที่หลงลืมพวกเขา แต่การเล่าเรื่องกลับเน้นผ่านสายตาของคนหนุ่มสาวที่รับบทเหยื่อของเรื่อง ซึ่งทั้งน่าสงสารและน่าเอาใจช่วยอย่างมาก พร้อมข้อความสำคัญที่ชวนฉุกคิดว่า ทำไมถึงต้องเอาคืนพวกเขาอย่างรุนแรง ในเมื่อกลุ่มครอบครัวในเรื่องไม่เคยทำเรื่องไม่ดีกับพวกคนแก่ในหมู่บ้านนั้นเลย ตรงนี้ก็น่าสนใจเหมือนกันว่าผู้สร้างตั้งใจสื่อสารอะไร เป็นได้ทั้งว่าคนหนุ่มสาวถึงไม่ได้ทำไม่ดีกับคนแก่แต่แค่การเพิกเฉยต่อชะตากรรมของผู้สูงอายุก็ควรต้องรับผลกรรมแล้ว หรืออาจจะเป็นการพูดถึงช่องว่างของวัยที่ทำให้เข้าใจกันไม่ได้เสียที ต่างยึดถือความถูกต้องของตนเองทั้งสองกลุ่ม และพวกคนหนุ่มสาวก็กำลังหวาดกลัวที่พวกคนรุ่นก่อนไม่ปล่อยวางยุคสมัยให้พวกเขารับหน้าที่ขับเคลื่อนต่อไป รวมถึงความกลัวปัญหาสังคมผู้สูงวัยที่จะมีจำนวนมากขึ้น โดยวัยแรงงานมีน้อยลงแต่ต้องทำงานแบกรับภาระการดูแลกลุ่มผู้สูงอายุมากขึ้น

หนังให้คำตอบไว้แล้วว่าจะผ่านปัญหาความขัดแย้งระหว่างวัยอย่างไร ต้องลองไปดูเอาเอง แต่ว่ากันตามตรงสาระที่ว่ามาอย่างหนักหน่วงในเรื่องปัญหาสังคมนั้น แทบจะถูกความรุนแรงและโหดร้ายด้านภาพกลบไอเดียสร้างสรรค์มิดเหมือนกัน อย่างไรก็ดีนี่เป็นหนังเขย่าขวัญที่ดูเอามันเอาลุ้นในช่วงเดือนฮาโลวีนได้ดีเรื่องหนึ่งเลย และถ้าจะชวนคนพูดคุยถึงปัญหาสังคมในหนังได้ต่อก็จะยิ่งดีไปใหญ่เลย

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส