ก่อนที่เราจะได้ฟังกันเต็ม ๆ กับอัลบั้มชุดที่ 8 ของวงร็อกขวัญใจชาวไทย ‘Bodyslam’ ซึ่งคิดว่าคงอีกไม่นานนัก ทางวงก็ได้ปล่อยซิงเกิลที่ 2 ของอัลบั้มออกมาให้เราได้ฟังกันต่อจากซิงเกิลแรกคือ “วันสิ้นปี” ที่มาพร้อมพลังอันสดใหม่ของวง คราวนี้กับซิงเกิลที่ 2 ซึ่งมีชื่อว่า​ “เหว” เพลงจังหวะกลาง ๆ ที่มาพร้อมท่วงทำนองที่อบอุ่นและเปี่ยมไปด้วยพลัง เป็นบทเพลงที่มีความสว่างเบาสบาย แต่ก็ยังคงไว้ลายความหนักแน่นแบบ Bodyslam ถือได้ว่ามีความซอฟต์กว่าเพลงอื่น ๆ ที่ปล่อยออกมาในช่วงหลังนี้ ไม่เน้นโชว์ความหวือหวาอะไรมากมาย ฟังสบายและยังคงมีเสน่ห์น่าประทับใจและเชื่อว่าจะยังคงสะกดใจผู้ฟังได้อย่างเคย

“เหว” เริ่มขึ้นอย่างแผ่วเบา ผ่านเสียงร้องของพี่ตูนที่ยังตรึงใจ นุ่มนวลลึกซึ้ง เข้าถึงอารมณ์ ผสานไปกับรายละเอียดดนตรีที่ล่องลอยเป็นบรรยากาศรายล้อม ก่อนที่จะค่อย ๆ เติมแต่งสีสันเข้ามาพิถีพิถันและกลมกล่อมลงตัวไม่ว่าจะเป็นกีตาร์ เบส กลอง และคีย์บอร์ด เสียงกีตาร์ก้องกังวานของพี่ยอด ผสมผสานกับเสียงสะท้อนลึกในเสียงเบสของพี่ปิ๊ดและจังหวะการเต้นของกลองที่หนักแน่นสม่ำเสมอของพี่ชัด และเสียงคีย์บอร์ดของพี่โอมที่เพิ่มเลเยอร์ให้กับอารมณ์เพลงช่วยเติมความเข้มข้นของเพลงได้อย่างละเอียดและละมุน ผ่านการเรียบเรียงดนตรีโดย Bodyslam กับ แกรนด์ – วรวรรธน์ วิวรรธน์วณิชย์ Mixing & Mastering Engineer ฝีมือดีและ พชร รัตนอรุณ มหาบัณฑิตจากวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดลและมือกีตาร์วง ‘Human Paradise’

Bodyslam

อารมณ์ที่ลึกซึ้งได้รับการถ่ายทอดผ่านเนื้อเพลงที่เขียนโดย ขจรเดช พรมรักษา และ โป โปษยะนุกูล ผู้รังสรรค์เนื้อเพลงอันสวยงามให้กับ Bodyslam มาโดยตลอด บทเพลงได้ถ่ายทอดความรู้สึกของคนที่อยู่บนขอบผาของชีวิต ดำรงอยู่บนเส้นบาง ๆ ระหว่างการดำรงอยู่กับความลางเลือนและล้มลง จนกระทั่งได้มองแววตาของใครคนนั้น คนสำคัญที่อยู่เคียงข้างมาโดยตลอด ในช่วงเวลานั้นน้ำหนักของภาระได้ถูกยกขึ้น และความเข้าใจก็เบ่งบานผ่านรอยยิ้มอันเปี่ยมไปด้วยความหวังและพลังใจจากใครคนนั้น

“เหว”  จับอารมณ์ของคนที่เดินโซเซอยู่บนขอบเหว คลี่เผยความอ่อนแอและสับสน นำเสนอผ่านถ้อยคำที่จริงใจและงดงาม และนำพาเราไปสัมผัสกับพลังของการเปลี่ยนแปลงจากการได้เชื่อมต่อกับใครสักคนที่มีความหมายต่อเราและเข้าใจในความเป็นเรา Bodyslam ได้เชิญชวนเราให้สำรวจส่วนลึกของอารมณ์ของเราผ่านดนตรีของพวกเขา ย้ำเตือนเราว่าแม้ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด ความหวังก็ยังปรากฏให้เห็น

ในส่วนของมิวสิกวิดีโอผลงานการกำกับของ ‘เชาว์ คณาวุฒิกานต์’ เป็นเรื่องราวที่อบอุ่น เล่าเรื่องของตุ๊กตาหมีที่เปลี่ยวเหงา กลายเป็นสินค้าที่รอวันเสื่อมสลายหรือวันที่ใครสักคนจะพามันกลับบ้านไปด้วยกัน และในวันหนึ่งเด็กสาวผู้มาพร้อมรอยยิ้มสดใสก็ได้ทำให้เจ้าหมีกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งด้วยความรัก ความเอาใจใส่ และการเห็นคุณค่าในตัว เจ้าหมีต้องเผชิญกับการผจญภัยในชีวิต CGI เสกให้ตุ๊กตาหมีตัวน้อยไกด้มีชีวิตขึ้นมา และได้พาเราลุ้นไปด้วยกับเรื่องราวที่น่ารักและน่าเอาใจช่วยของเจ้าหมีที่มีเจ้าน้องหมามาเติมสีสันและความน่ารักอบอุ่นให้กับเรื่องราวการผจญภัยเพื่อที่จะได้กลับมาอยู่กับสาวน้อยที่มอบพลังชีวิตให้กับมันอีกครั้ง เรียกได้ว่าเอ็มวีนี้มาครบเครื่องเรื่องของยากในการถ่ายทำทั้งสัตว์ เด็ก เอฟเฟกต์ (และอาจจะมีสลิงด้วย)

Bodyslam ยังคงรักษาตำแหน่งของพวกเขาในฐานะวงดนตรีร็อกที่สามารถมอบประสบการณ์ทางดนตรีที่หลากหลายและลุ่มลึก “เหว” เป็นข้อพิสูจน์ถึงความเป็นศิลปินร็อกแห่งยุคสมัยที่แท้จริง ผ่านเรื่องราวและภาษาที่กินใจ เสียงร้องและท่วงทำนองละมุนแบบหนักแน่นเต็มไปด้วยพลังอันมีเสน่ห์ในแบบฉบับของ Bodyslam ทำให้แฟน ๆ รอคอยอัลบั้มเต็มของพวกเขาอย่างใจจดใจจ่อต่อไป

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส