จากปรสิต เดรัจฉาน ชื่อมันคงจะขายยาก ก็เลยกลายเป็น เพื่อนรัก เขมือบโลกซะ
เป็นหนังจากหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นที่มีแฟนๆรอคอยติดตามอยู่มาก ฉบับการ์ตูนออกขายตั้งแต่ปี 1990 นับว่าใช้เวลานานมาก กว่าจะถูกหยิบมาสร้างเป็นหนังคนแสดง แล้วฉบับภาพยนตร์ก็ประสบความสำเร็จตามคาดหมาย หนังออกฉายในญี่ปุ่น เมื่อ ตุลาคม 2557 ทำเงินเฉพาะในประเทศไปได้ถึง 6.7ล้านเหรียญ ในเวลาแค่2สัปดาห์ ภาค2 ออกฉายที่ญี่ปุ่นไปแล้วเมื่อปลาย เมษายน ที่ผ่านมาก็เปิดตัวได้ถึง 2ล้านเหรียญ
ผมไม่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อน ก็อาจจะเป็นจุดดีที่สนุกไปกับหนังได้เพราะไม่รู้ว่าเรื่องจะดำเนินไปอย่างไร ก็เหมือนไม่ได้ถูกสปอยล์ก่อนดู จะว่าไปพล็อตเองก็ไม่ได้แปลกใหม่จากหนังฮอลลีวู้ด เพราะมีหนังฮอลลีวู้ดที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวสิงร่างคนถูกสร้างมานักต่อนักแล้ว ที่ดังสุดก็เห็นจะเป็น the thing ที่ถูกสร้างมาแล้ว2รอบ แต่จุดที่แปลกใหม่คือ ชินอิจิ ตัวเอกของเรื่องที่เป็นเด็ก ม.ปลาย สามารถใช้ชีวิตกับปรสิตต่างดาวที่ยึดแขนขวาของเขาเป็นร่างของมัน และมันสามารถเปลี่ยนรูปร่างแขนขวาของชินอิจิเป็นสถานะรูปทรงต่างๆได้ ทำให้ชินอิจิ เป็นซูเปอร์ฮีโร่กลายๆ ปรสิตของชินอิจิ ถูกตั้งชื่อว่า “มิกิ” เมื่อ มิกิ สัมผัสจิตใจความรู้สึกอ่อนโยนและปูมหลังในใจที่ชินอิจิโตมาโดยไม่มีพ่อ มิกิ จึงเห็นอกเห็นใจและทำให้มิกิกับชินอิจิร่วมกันป้องกันโลกจากการรุกรานของเหล่าปรสิตฝ่ายร้ายที่ค่อยๆแทรกซึมไปไนทุกหน่วยงาน ทั้งเป็นครู และเป็นนักการเมือง
ความสนุกของหนังอยู่ที่พัฒนาการความสามารถของชินอิจิที่ดูดซับพลังของปรสิตมาใช้ต่อสู้ได้ จากเด็กหนุ่มที่ค่อนข้างแหยไม่สู้คน ก็ค่อยๆชินกับศักยภาพในแขนขวาของเขา และเริ่มใช้มันได้เต็มประสิทธิภาพ โชตะ โซเมทานิ ดาราหนุ่มวัย23ปี มารับบท ชินอิจิ ได้แบบสบายๆ เห็นอายุเท่านี้แต่ โชตะ เล่นหนังมาแล้ว 47เรื่อง ไม่นับละครทีวีอีก คนที่เคยดูหนังญี่ปุ่น น่าจะคุ้นหน้าเขาเป็นอย่างดี
จุดที่พัฒนาไปไกลเกินความเป็นการ์ตูนภาพคือความโหดของหนัง จัดว่าโหดมาก ภาพค่อนข้างรุนแรง ตัดคอกันขาด เลือดกระฉูด ชิ้นส่วนศพกองกันเป็นสิบ อย่าพาเด็กเล็กไปดูเด็ดขาด การเผยร่างของปรสิตก็ดูน่าเกลียดดีนะ หัวแยกออกเป็นแฉกๆมีลูกตาตุ้งติ้งเต็มไปหมด แล้วแปลงร่างกันบ่อยด้วย ซีจีถ้าเทียบกันในกลุ่มเอเซียถือว่าดีนะ แต่ถ้าเทียบกับงานฮอลลีวู้ด ยังห่างกันเยอะ แต่ก็ไม่ถือว่าแย่ดูไม่ขัดตา ทีมงานคิดภาพลักษณ์ตัว มิกิ ออกมาได้ดูน่ารักดี เป็นปรสิตพูดมาก พอได้พันธมิตรมาพากย์ยิ่งทำให้ มิกิ พูดมากขึ้นไปอีก ตามฟอร์มพันธมิตรที่ชอบพากย์เกินบท ทำให้บรรยากาศตึงเครียดของหนังลดลงไปอีก จุดที่ขาดไปสำหรับหนังประเภทนี้คือ การแฝงร่างปรสิต ที่เรื่องนี้ไม่ได้หยิบมาเล่นเลย เพราะมิกิ มีประสาทสัมผัสพวกเดียวกันเลยรู้ล่วงหน้าว่าใครโดนปรสิตสิงร่าง ก็เลยไม่ต้องลุ้นว่าใครคือคน ใครคือปรสิต
หนังเดินเรื่องได้เร็ว ฉากแอ็คชั่นเยอะ ปรสิตต่อสู้กันบ่อย เสียที่ว่าไม่ค่อยน่าลุ้นเพราะมิกิ เก่งเสียเหลือเกิน สัดส่วนดราม่าพอมี แต่ไม่มากและไม่ค่อยซึ้งเท่าใดนัก หนังจบแบบทิ้งชนวนให้คนต้องตามไปดูต่อภาค2แน่ๆ กับสเกลเรื่องราวที่ใหญ่ขึ้น
สุดท้ายหนังยังแฝงคำถามกลับมาถึงคนดู ว่าปรสิต หรือ มนุษย์ ใครกันแน่ที่เป็นภัยต่อโลกใบนี้,ปรสิต มองเห็นการกระทำของคนที่รังแกโลก ถ้ากำจัดมนุษย์ให้สูญพันธุ์ซะ น่าจะต่ออายุให้กับโลกนี้ได้ ดูตรงนี้แล้วคุ้นเหมือนกับความคิดของ อัลตรอน เลยนะ ที่อยากจะกำกัดมนุษย์เพื่อให้โลกนี้สงบสุข ดูจบแล้วกำลังสำนึกตัวเองอยู่นะ