ว่ากันถึงตัวร้ายในหนังหรือซีรีส์นั้น ถ้าเรื่องไหนมีตัวร้ายที่โหดสุดเหี้ยมสุด ก็จะยิ่งทำให้หนังดูลุ้นระทึก น่าติดตามมากขึ้น เพราะต้องคอยลุ้นเอาใจช่วยตัวเอกของเรื่องให้แคล้วคลาดจากเงื้อมมือของตัวร้ายได้ตลอดรอดฝั่ง แต่ในบรรดาตัวร้ายหลากหลายประเภทบนจอภาพยนตร์นั้น เชื่อว่าคอหนังน่าจะเห็นพ้องต้องกันว่า ตัวร้ายที่น่ากลัวสุดก็คือ ตัวร้ายที่มีอาการทางจิต เพราะตัวร้ายประเภทนี้จะโหดสุด ไร้ความปราณี ทรมานและสังหารเหยื่อเพื่อความสนุกได้โดยไม่รู้สึกผิด ซึ่งหลาย ๆ เรื่องนั้นก็ได้นักแสดงมากฝีมือมาสวมบทบาทวายร้ายโรคจิตได้อย่างน่าสะพรึง แต่ในบรรดาวายร้ายโรคจิตเหล่านี้ ตัวละครไหนจากเรื่องไหนล่ะที่ดูสมจริงที่สุด
ไม่ใช่แค่เรา ๆ ในฐานะคนดูจะสงสัยหรอกนะ เมื่อปี 2014 มีศาสตราจารย์ทางจิตวิทยาชาวเบลเยี่ยมนามว่า ซามูเอล เลสเท็ดต์ (Samuel Leistedt) เกิดสงสัยเหมือนกันว่า ในบรรดาตัวละครบนจอภาพยนตร์นั้น นักแสดงคนไหนในบทใดที่จำลองภาพลักษณ์ของคนร้ายโรคจิตได้สมจริงที่สุด เลสเท็ดต์ไม่เพียงแค่คิดแต่ลงมือกระทำการเป็นโปรเจกต์จริงจัง ด้วยการชวนเพื่อนที่เป็นจิตแพทย์ 10 คน มาทำการศึกษาค้นคว้ากันเป็นโครงการระยะยาว ด้วยการดูหนังที่มีตัวละครเป็นวายร้ายโรคจิตจำนวน 400 เรื่อง เป็นหนังที่เคยออกฉายตั้งแต่ปี 1915 จนถึง 2010 ให้เพื่อน ๆ ทุกคนดูให้หมดภายในเวลา 3 ปี
หลังดูจบกลุ่มเพื่อนจิตแพทย์ก็มาสรุปผลกันออกมาว่ามี ฆาตกรโรคจิตในหนังทั้งหมด 126 คน และผู้ที่กลุ่มจิตแพทย์โหวตว่า ถ่ายทอดบทบาทฆาตกรโรคจิตได้เหมือนจริงที่สุดก็คือ
แอนทัน ชิเกอร์ จาก ‘No Country for Old Men’ สวมบทบาทโดย ฮาเวียร์ บาร์เด็ม (Javier Bardem) ภาพยนตร์ปี 2007 ผลงานของผู้กำกับ โจเอล และ อีธาน โคเอน ซึ่งการถ่ายทอดบทบาทของบาร์เด็มนั้น ออกมาน่ากลัวสมจริง แล้วการแสดงของเขาก็ส่งให้เขาได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมในปีนั้น
ใครที่เคยดูต่างก็จดจำความน่าสะพรึงกลัวของชิเกอร์ได้ดี กับทุกฉากที่เขาปรากฏตัวออกมา เราจะต้องดูด้วยอาการลุ้นต่อสวัสดิภาพของตัวละครอื่น ๆ ที่อยู่ร่วมในฉากเดียวกับเขา ว่าจะสามารถรอดชีวิตไปได้หรือไม่ และการที่เขาเลือกใช้ค้อนลม หรือ Captive Bolt Pistol เป็นอาวุธคู่ใจที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในเรื่องไหน ก็ยิ่งเพิ่มดีกรีความน่ากลัวของเขาให้ยิ่งขึ้นไปอีก สมกับที่เหล่านักจิตวิทยาให้คำจำกัดความของตัวละคร แอนทัน ชิเกอร์ ไว้ว่า
“เขาดูเหมือนจะอยู่ยงคงกระพันไม่มีอะไรมาทำลายล้างเขาได้ และดูจะไม่รู้สึกรู้สาต่ออารมณ์ใด ๆ ของมนุษย์และไร้ซึ่งมนุษยธรรม”
ลำดับที่ 2 ก็คือ ฮานส์ เบ็กเคิร์ต (Hans Beckert) จากเรื่อง ‘M’ ภาพยนตร์สัญชาติเยอรมันปี 1931 รับบทโดย ปีเตอร์ ลอร์ เรื่องราวของฆาตกรต่อเนื่อง ที่ชอบหลอกล่อเด็กด้วยลูกโป่งและขนมหวานแล้วพาตัวไปสังหาร มีเด็กตกเป็นเหยื่อมากมายแต่ตำรวจก็ยังไร้เบาะแส จนทั้งเมืองตกอยู่ในความตระหนก จนกลุ่มอาชญากรตัวเอ้ของเมืองรวมตัวกันเองเพื่อให้ความร่วมมือกับตำรวจในการตามล่าตัวฆาตกรต่อเนื่องผู้นี้
เลสเท็ดต์บรรยายการแสดงของ ปีเตอร์ ลอร์ ไว้ว่า
“เป็นการถ่ายทอดภาพลักษณ์ที่สมจริงมาก สำหรับคนไข้ที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากอาการทางจิตแล้วกลายร่างเป็นฆาตกรโหดที่ชอบทารุณกรรมทางเพศในทุกวันนี้”
และลำดับที่ 3 ก็คือ เฮนรี่ ลี ลูคัส (Henry Lee Lucas) จากเรื่อง ‘Henry: Portrait of a Serial Killer ‘ปี 1986 รับบทโดย ไมเคิล รูเคอร์ (Michael Rooker) ที่ผู้ชมในยุคนี้รู้จักเขาจากบทบาท ‘ยอนดู’ จาก ‘Guardians of The Galaxy’
เรื่องราวของ เฮนรี่ ลี ลูคัส ฆาตกรต่อเนื่องย้ายมาพักอยู่กับ โอทิส เพื่อนร่วมห้องคนใหม่ แล้วเริ่มติวเข้มให้โอทิสเป็นฆาตกรต่อเนื่องอีกคน สอนตั้งแต่วิธีการเลือกเหยื่อไปจนถึงวิธีสังหาร เลสเท็ดต์บรรยายถึงเรื่องนี้ไว้ว่า
“ธีมหลักที่น่าสนใจของเรื่องก็คือ ความโกลาหลวุ่นวาย และการเอาแน่นอนไม่ได้ในชีวิตของฆาตกรโรคจิต หนังยังถ่ายทอดให้เห็นการขาดวิจารณญาณของเฮนรี่ ความไร้ซึ่งเมตตา ความเหือดแห้งทางอารมณ์ความรู้สึก และความล้มเหลวในการวางแผนอนาคต”
เลสเท็ดต์และเพื่อนจิตแพทย์ ยังจัดรายชื่ออีกลุ่มไว้ด้วยก็คือ “น่ากลัวแต่ยังขาดความสมจริง” มี 3 อันดับในกลุ่มนี้ก็คือ
1.Tommy Udo, Kiss of Death (1947)
2.Norman Bates, Psycho (1960)
3.Hannibal Lecter, Silence of the Lambs (1991)
สำหรับคอหนังสยองขวัญ ขาดตกเรื่องไหนไป ลองไปหาดูกันให้ครบนะครับ
