เรามักได้ยินข่าวนักโทษแหกคุกด้วยวิธีประหลาด ๆ มาเยอะแล้ว ตราบใดที่ยังมีนักโทษอยู่ในคุกก็จะมีข่าวแบบนี้มานำเสนอเรื่อย ๆ อย่างรายนี้ก็คิดค้นวิธีที่ไม่มีใครคาดคิดแล้วก็ดันหนีคุกได้สำเร็จอีกด้วย เหตุเกิดเมื่อเดือนสิงหาคม 1994 ที่เรือนจำ South Central Regional ในเมืองเซาธ์ ชาร์ลสทัน รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย

South Central Regional Jail

นักโทษรายนี้มีชื่อว่า โรเบิร์ต เดล เชพาร์ด (Robert Dale Shepard) วัย 34 ปี เขาใช้ไหมขัดฟัน หรือบางคนเรียกว่า เดนทัล ฟลอส (dental floss) มาถักทอเป็นเชือกแล้วใช้ปีนข้ามกำแพงคุกได้สำเร็จ แต่ก็หนีรอดไปได้แค่ 41 วันก็โดนจับเข้าเรือนจำเดิม แถมโดนเพิ่มโทษมากขึ้นกว่าเดิมอีก

พอโดนจับกลับมา เชพาร์ดก็โดนสอบปากคำ ด้วยข้อที่ทุกคนสงสัยกันมากที่สุดก็คือวิธีการหนีคุกด้วยไหมขัดฟันนี่แหละ ซึ่งเชพาร์ดก็เผยแผนการให้ฟังว่า เขาวางแผนล่วงหน้ามาหลายวัน ในการทำเชือกนั้นเขาต้องใช้ไหมขัดฟันทั้งหมด 7 กล่อง กล่องหนึ่งยาว 100 หลา ส่วนหนึ่งเขาซื้อมาจากร้านขายของชำในเรือนจำ อีกส่วนหนึ่งเขาก็เอาบุหรี่ไปแลกมาจากเพื่อนนักโทษ เขาใช้เวลา 2 วันในการนำไหมขัดฟันมาถักเป็นเชือก ที่เชพาร์ดเลือกใช้ไหมขัดฟันนั้นก็เพราะมันหาง่าย แล้วก็ซุกซ่อนได้ง่าย แถมยังเหนียวพอที่จะรับน้ำหนักตัว 70 กิโลกรัมของเขาได้

ก่อนที่จะหนีไปได้นั้น เขาเคยพยายามมาแล้ว 1 ครั้ง ด้วยการโยนเชือกข้ามกำแพงที่ปิดล้อมลานสันทนาการ แต่ครั้งแรกนั้นเขาหนีไม่สำเร็จ
“เชือกผมยาวไม่พอผมก็เลยปล่อยมันห้อยต่องแต่งคากำแพงอยู่อย่างนั้นแหละ แล้วพวกเขาก็เห็นมัน ผมก็เฝ้าสังเกตต่อนะว่าเขาจะทำอย่างไรกันต่อ”
แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

2 วันต่อมา ซึ่งเป็นวันที่ 29 มิถุนายน เชพาร์ดพยายามอีกครั้งกับกำแพงอีกฝั่งของลานสันทนาการ แล้วครั้งนี้ก็สำเร็จจนได้ ทำเอาผู้คุมอึ้งกันเป็นแถว เมื่อพบว่าเชพาร์ดใช้ไหมขัดฟันจำนวน 48 เส้นจนเป็นเชือกหนาประมาณสายโทรศัพท์ เชพาร์ดผูกปลายเชือกเข้ากับถ่าน AA เพื่อให้มีน้ำหนักแล้วก็เหวี่ยงมันข้ามรั้วตาข่ายที่สูง 5.4 เมตร ฟังเหมือนง่าย แต่เชพาร์ดก็บอกว่าจริง ๆ แล้วไม่ได้ง่ายเลย
“พอผมโหนตัวไปบนเชือก ก็รู้สึกแล้วว่ามันปีนขึ้นไปยากมาก พอผมเริ่มทิ้งน้ำหนักตัว เชือกมันก็บาดนิ้วมือผม”

เชพาร์ดใช้เวลาในการหลบหนีเพียงแค่ 20 นาทีเท่านั้น แต่อุปกรณ์การหนีคุกของเชพาร์ดก็ไม่ได้มีแค่เชือกเท่านั้น เขายังมีใบเลื่อยสำหรับตัดโลหะยาว 3 นิ้วอีกด้วย ที่เขาใช้ตัดรั้วตาข่ายออกไปได้ แต่เชพาร์ดก็ปฏิเสธที่จะบอกว่าเขาเอาใบเลื่อยมาจากไหน หลังจากหนีออกไปได้ เขาก็ไปหลบซ่อนอยู่ในป่า เก็บลูกเบอร์รีกินประทังชีวิต อาบน้ำในแม่น้ำ แต่เมื่อเขาออกจากที่หลบซ่อนมาได้ เชพาร์ดก็กลับไปที่ พาร์กเคอร์เบิร์ก บ้านเกิดของเขา แล้วก็ไม่ทิ้งสันดานโจร เชพาร์ดปล้นร้านยาซึ่งทำให้เขาถูกตำรวจล้อมจับมาได้

เดิมทีนั้นเชพาร์ดติดคุกในข้อหาปล้นสำนักงานไปรษณีย์ แถมยังมีประวัติอาชญากรรมโชกโชน ฆาตกรรมเหตุจากความประมาท, ปล้นด้วยการใช้อาวุธปืน พอถูกจับกลับมารอบนี้ก็ต้องเพิ่มโทษหลบหนีเข้าไปอีก บวกกับข้อหาพยายามปล้นร้านขายยาเข้าไปได้

หลังจากนำตัวเชพาร์ดกลับมาได้ บรรดาผู้คุมก็เรียกร้องให้ทางฝ่ายบริหารเรือนจำ ติดตั้งลวดแบบใบมีดเหนือแนวรั้ว เพื่อเป็นการป้องกันอีกระดับหนึ่ง แล้วก็เลิกจำหน่ายไหมขัดฟันในเรือนจำอีกด้วย

อ้างอิง