‘Notting Hill’ (1999) ถือเป็นหนังรอมคอมในตำนานที่หลายคนรัก โดยเฉพาะเรื่องราวความรักต่างชนชั้นที่ก่อกำเนิดขึ้นในย่านน็อตติงฮิลล์ กรุงลอนดอน ของ วิลเลียม แท็กเกอร์ เจ้าของร้านหนังสือ The Travel Book Co. ที่รับบทโดย ฮิว แกรนต์ (Hugh Grant) และ แอนนา สก็อตต์ นักแสดงฮอลลีวูดชื่อดัง ที่รับบทโดย จูเลีย โรเบิร์ตส์ (Julia Roberts)

แต่ดูเหมือนว่าเบื้องหลังเราเกือบจะไม่ได้เห็นโรเบิร์ตส์ นักแสดงเจ้าของฉายาเจ้าแม่หนังรอมคอมในหนังเรื่องนี้แล้ว ในบทสนทนาล่าสุดของโรเบิร์ตส์ วัย 56 ปี ที่ได้ร่วมสัมภาษณ์พูดคุยกับเพื่อนเก่าแก่อย่าง ริชาร์ด เคอร์ติส (Richard Curtis) ผู้เขียนบทหนังเรื่องนี้ และเจ้าของผลงานบทและกำกับหนังรอมคอมดัง ๆ อีกหลายเรื่อง ที่เผยแพร่ใน British Vogue ถึงเหตุผลที่ทำให้เธอเกือบจะปฏิเสธบทบาทซูเปอร์สตาร์ใจร้อนจากหนังเรื่องนี้ไปแล้ว เพราะด้วยความรู้สึกไม่สบายใจบางอย่าง

“บอกตามตรงเลยนะว่า หนึ่งในสิ่งที่ยากที่สุดที่ฉันเคยทำก็คือหนังของเธอนี่แหละ ที่ฉันต้องรับบทเป็นนักแสดงภาพยนตร์ ฉันเองรู้สึกไม่สบายใจมาก! เหมือนที่เราคุยกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแหละ และฉันเองก็เกือบจะไม่ได้มีส่วนร่วม เพราะฉันรู้สึกว่ามันแบบ… โอ้ มันดูน่าอึดอัดมากจริง ๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะแสดงเป็นบทบาทนั้นได้ยังไง”

Hugh Grant Julia Roberts 'Notting Hill

อีกปัญหาของเธอกับตัวละครซูเปอร์สตาร์ ที่เธอเปิดเผยกับเคอร์ติสก็คือเรื่องเกี่ยวกับเครื่องแต่งกาย โดยเฉพาะในฉากสำคัญที่กลายเป็นฉากคลาสสิกของหนังเรื่องนี้ ก็คือฉากในร้านหนังสือ ที่แอนนาได้กล่าวประโยคสำคัญกับวิลเลียมด้วยภาพลักษณ์ของหญิงสาวธรรมดา ๆ ที่มีความรักต่อผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งด้วยประโยคที่ว่า “ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ยืนอยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนั้น และร้องขอให้เขารักเธอ”

โรเบิร์ตส์จึงสั่งให้คนขับรถกลับไปหยิบชุดเสื้อผ้าที่แฟลตของเธอ ชุดที่ปรากฏในหนังจึงเป็นชุดเสื้อผ้าที่เธอใส่อยู่เป็นประจำ เพราะเธอเองเกลียดการแต่งชุดแนว ‘ซูเปอร์สตาร์’ จ๋า ๆ ที่ทีมงานเตรียมไว้ให้

เคอร์ติส: “ตอนนั้นเรามีปัญหาเกี่ยวกับเครื่องแต่งกายของคุณในเรื่องนั้นด้วยใช่ไหม ที่คุณบอกว่า…”

โรเบิร์ตส์: “เกลียด…”

เคอร์ติส: “คุณเกลียดการแต่งตัวเป็นดาราหนัง เกลียดเสื้อผ้าที่คุณใส่ในฉากที่คุณกลับมาหาฮิว แล้วบอกว่า ‘ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง…’ ถ้าผมจำไม่ผิด เสื้อผ้าเหล่านั้นคือชุดสุดเก๋ที่คุณใส่จริง ๆ ในเช้าวันนั้นด้วยใช่ไหม ? “

โรเบิร์ตส์: “คือตอนเช้า ฉันส่งทอมมีผู้น่ารัก คนขับรถของฉันกลับไปที่แฟลต ฉันบอกเขาว่า ‘เข้าไปในห้องนอนของฉันนะ แล้วก็หยิบอันนั้น อันนี้ แล้วก็อันนี้ออกมาจากตู้เสื้อผ้าของฉัน’ มันคือรองเท้าแตะ กระโปรงกำมะหยี่สีเงินตัวน้อยน่ารัก เสื้อยืด และเสื้อคาร์ดิแกนของฉันเอง”

Hugh Grant Julia Roberts 'Notting Hill

‘Notting Hill’ ผลงานกำกับของ โรเจอร์ มิเชลล์ (Roger Michell) และได้เคอร์ติสมาเป็นคนเขียนบท ซึ่งเขาได้แรงบันดาลใจจากย่านน็อตติงฮิลล์ที่เขาใช้ชีวิตอยู่ บวกกับแรงบันดาลใจที่เขาจินตนาการว่าจะเป็นอย่างไรหากเขาได้ไปร่วมรับประทานอาหารร่วมกับบุคคลที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุด จนพัฒนากลายเป็นบทหนังเรื่องนี้

ส่วนบทบาทซูเปอร์สตาร์ แอนนา สก็อตต์ เกิดจากแรงบันดาลใจที่เขาได้จากนักแสดงหญิงระดับตำนานอย่าง เกรซ เคลลี (Grace Kelly) และ ออเดรย์ เฮปเบิร์น (Audrey Hepburn) ซึ่งทั้งเขา รวมทั้งมิเชลล์ และ ดันแคน เคนเวอร์ธี (Duncan Kenworthy) โปรดิวเซอร์นั้นมีความคิดตรงกันว่า อยากได้โรเบิร์ตส์มารับบทนี้ แต่ตอนที่โรเบิร์ตส์ได้อ่านบท เธอบอกกับตัวแทนของเธอเองว่าไม่อยากจะได้รับบทนี้เพราะว่าเธอเองรู้สึกไม่สบายใจ เพราะไม่รู้ว่าเธอจะต้องรับบทเป็นซูเปอร์สตาร์อย่างไร

แต่สุดท้ายเธอเองก็ยอมอ่านบท เพราะเธอรู้ว่านี่คือบทที่เขียนขึ้นโดยเคอร์ติส ซึ่งเธอเองชื่นชอบผลงานการเขียนบทของเขามาแต่เดิม ทำให้เธอเปลี่ยนใจยอมรับแสดงหนังเรื่องนี้ ในขณะที่เธอเองก็ต้องปฏิเสธบทบาทในหนังรอมคอมอีกเรื่องอย่าง ‘You’ve Got Mail’ (1998) ด้วยเช่นกัน ซึ่งภายหลัง นิโคล คิดแมน (Nicole Kidman) ก็เคยเปิดเผยกับ Marie Claire ว่าเธอเองพยายามอยากจะได้บทบาท แอนนา สก็อตต์ ในหนังเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถคว้าบทนี้ไว้ได้

แต่สุดท้ายหนังเรื่องนี้ก็กลายมาเป็นตำนานของหนังรอมคอม ด้วยคำวิจารณ์ที่อยู่ในระดับดี รวมทั้งรายได้ตอนฉายที่สามารถกวาดรายได้บน Box Office สูงถึง 363 ล้านเหรียญ และตัวหนังยังสามารถเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำได้ถึง 3 สาขา ทั้งสาขาบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

รวมทั้งพระนางต่างก็ได้เข้าชิงรางวัลด้วย ตั้งแต่แกรนต์ ที่ได้เข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และโรเบิร์ตส์ ที่ได้เข้าชิงรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ประเภทตลก/มิวสิคัล และรวมทั้งเพลงประกอบอย่าง “When You Say Nothing At All” จากผลงงานการคัฟเวอร์ของ โรแนน คีตติง (Ronan Keating) ที่ฮิตระเบิดตีคู่มากับหนังไปทั่วทั้งโลก


ที่มา: British Vogue, Entertainment Weekly,