เมื่อพูดถึงการ์ตูนแนวสยองขวัญตั้งแต่อดีต ก็มีการ์ตูนแนว ๆ นี้ออกมาอย่างมากมายให้เลือกอ่านและดู แต่ก็มีการ์ตูนอยู่หนึ่งซีรีส์ที่มาจากนักเขียนระดับตำนาน ที่ตั้งแต่อดีตมาจนถึงตอนนี้ ก็ยังมีผลงานออกมาให้เราได้อ่าน แถมแต่ละเรื่องที่ถูกสร้างออกมาก็ร่วมสมัยไม่ตกยุค นั่นคือผลงานของอาจารย์ จุนจิ อิโต้ (Junji Ito) ที่เรื่องราวสยองขวัญของเขาจะต่างกับนักเขียนเรื่องสยองขวัญคนอื่น ตรงที่เรื่องราวต่าง ๆ นั้นจะมีที่มาที่ไปมีเหตุรองรับ และบอกถึงจุดหมายปลายทางของสิ่งที่ต้องการสื่ออยู่ในทุกตอนอย่างชัดเจน มากกว่าเรื่องสยองขวัญอื่น ๆ ที่มักจะเริ่มต้นแบบงง ๆ และจบแบบไม่บอกอะไรเลย แต่ของอาจารย์จุนจิจะบอกเล่าปูเนื้อหาแนะนำตัวละครเพื่อให้เราทำความรู้จักกับตัวละครตัวนั้น ๆ ก่อนจะใส่เรื่องสยองขวัญลงไป ที่บางเรื่องก็ไม่มีคำตอบว่ามันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร แต่เราก็สามารถเข้าใจว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นมาเพราะอะไร และการลงเอยแบบนี้มันสมเหตุสมผลอย่างที่มันควร ซึ่งคนที่อ่านผลงานของอาจารย์จุนจิมาแล้วจะเข้าใจ และด้วยความดีงามนี้เราจึงขอแนะนำเรื่องสั้นสุดหลอนที่คนญี่ปุ่นชื่นชอบมาแนะนำ โดยที่เราจะไม่บอกเนื้อหาหลักแค่มาแนะนำให้รู้ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร ที่เหลือก็ไปตามอ่านกันเอง รับรองว่าสนุกน่าสนใจทุกเรื่องไม่มีผิดหวังแน่นอน ว่าแล้วก็มาหลอนไปพร้อมกันเลย

หมายเหตุ เนื้อหาไม่มีการเปิดเผยเนื้อเรื่องในการ์ตูนเพียงแค่แนะนำเรื่องย่อเท่านั้น

Junji Ito

ทำความรู้จัก Junji Ito

Junji Ito

ก่อนจะเข้าสู่เนื้อหาเรามาทำความรู้จักอาจารย์ จุนจิ อิโต (Junji Ito) นักวาดการ์ตูนผีในตำนาน ที่คนอ่านในยุค 90s รู้จักกันเป็นอย่างดี กับเรื่องสั้นสยองขวัญที่สร้างชื่ออย่าง ‘Tomie’ ซีรีส์เรื่องสั้นสยองขวัญที่เล่าเรื่องราวของหญิงสาวที่ชื่อ โทมิเอะ คาวะกามิ (Tomie Kawakami) ที่ตัวของเธอนั้นมีความสามารถในการแบ่งตัวเองได้ผ่านเลือดเนื้อผิวหนัง ที่แต่ละส่วนที่ถูกแยกก็จะไปสร้างเรื่องราวของตัวเอง จนเมื่อจบเรื่องสั้น ‘Tomie’ อาจารย์จุนจิก็เขียนเรื่องสั้นจบในตอนออกมาอีกมากมาย โดยทุกเรื่องนี้จะมีที่มาที่ไปมีเรื่องราวเนื้อหาที่ผูกกับตัวละคร ก่อนจะค่อย ๆ เฉลยว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาจากอะไร หรือถ้าทิ้งปมไว้ก็จะให้เราคิดต่อไปว่าเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไป หรือบางทีก็เป็นการใส่เนื้อหาตลก ๆ ลงไปกับแนวสยองขวัญได้อย่างลงตัว มากกว่าเรื่องสั้นสยองขวัญที่มาและไปแบบไม่มีที่มาที่ไปอย่างที่นักเขียนรุ่นใหม่ทำตาม อีกสิ่งที่ขาดไม่ได้คือลายเส้นของอาจารย์จุนจิก็วาดออกมาได้สวยถูกใจแฟน ๆ เรียกว่าวาดผู้หญิงได้สวยคมวาดผีก็ใส่รายละเอียดแบบไม่มีขาดตก และนอกจากการ์ตูนสยองขวัญแล้ว อาจารย์จุนจิยังเขียนการ์ตูนแนวน่ารัก ๆ อย่าง ‘Junji Ito’s Cat Diary Yon & Mu’ เรื่องราวของอาจารย์จุนจิเองที่เกลียดแมวแต่ภรรยาเลี้ยงแมว ความน่ารักเฮฮาแต่ลายเส้นสยองขวัญจึงเริ่มขึ้น (เป็นเรื่องที่มีไม่มีผีแต่เราจะรู้สึกว่าผีมันออกมาตลอดเวลาตอนอ่าน) ใครที่สนใจอยากหามาอ่านก็มีแบบถูกลิขสิทธิ์มาสะสมกันได้ รวมถึงเรื่องใหม่ ๆ ที่ยังคงออกมาให้แฟน ๆ ได้หลอนกันจนถึงตอนนี้ แล้วคุณจะรู้ว่าความหลอนมันเป็นอย่างไร

Junji Ito's Cat Diary Yon & Mu

Tomie

Tomie

เริ่มต้นเรื่องแรกกับผลงานสร้างชื่อของอาจารย์จุนจิ อิโต กับเรื่องราวเรื่องสั้นสยองขวัญที่ทั้งหมดมาจากหญิงสาวคนเดียวที่ชื่อโทมิเอะ คาวะกามิ กับเรื่องราวที่เริ่มต้นด้วยภาพของงานศพโทมิเอะที่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ แต่รุ่งขึ้นเธอกลับมาเรียนตามปกติท่ามกลางความตกใจของเพื่อน ๆ ในห้อง เพราะพวกเพื่อน ๆ คือคนที่รุมฆ่าและฉีกกระชากร่างของโทมิเอะด้วยความรัก ใช่เธอสวยเธอน่ารักเธอเป็นคนดีและเราก็อยากฆ่าเธอ นั่นคือตอนแรกที่เปิดตัวขึ้นมาแบบงง ๆ กับตอนจบที่สานต่อไปยังเรื่องราวอื่น ๆ ของโทมิเอะ โดยเนื้อหาหลังจากนั้นจะเป็นเรื่องสั้นที่เล่าเกี่ยวกับชิ้นเนื้อที่ถูกฉีกได้กระจัดกระจายไปตามที่ต่าง ๆ ทั่วญี่ปุ่น ซึ่งทุกคนก็คือโทมิเอะ และเธอก็มีความคิดเป็นโทมิเอะในแบบของเธอ และเธอก็สามารถแยกร่างเป็นโทมิเอะคนอื่น ๆ อีกได้ ซึ่งแต่ละตอนนั้นบอกเลยว่าหลอนและจบในตอน เราจะได้เห็นผู้คนที่มีต่อความสวยของโทมเอะในแบบต่าง ๆ ที่เป็นการสะท้อนสังคมได้เป็นอย่างดีเกี่ยวกับความสวยของคน ตัวซีรีส์มี 2 เล่มจบในคลังสยองเล่ม 1-2 ก่อนที่เล่ม 3 จะเป็นเรื่องใหม่ไปเลย ส่วนใครที่อยากอ่านเรื่องสั้นสยองจบในตอนก็ไปหาเล่ม 4 มาอ่านจะดีที่สุด

Tomie

ลูกโป่งหัวมนุษย์

ลูกโป่งหัวมนุษย์

คราวนี้มาดูเรื่องสั้นสยองขวัญจบในตอน ที่ชาวญี่ปุ่นต่างลงความเห็นว่านี่คือตอนที่น่ากลัวที่สุดกัน กับชื่อตอน ลูกโป่งหัวมนุษย์ ที่เปิดเรื่องราวมาในห้องที่มีเด็กผู้หญิงชื่อ คาซึโกะ (Kazuko) ที่แอบอยู่ในห้องของตัวเอง ขณะที่นอกห้องก็มีเสียงพ่อแม่เคาะประตูหน้าต่างเรียกด้วยความเป็นห่วง ก่อนที่เธอจะนึกถึงเรื่องราวก่อนจะมาถึงตรงนี้ ว่ามันเริ่มจากการฆ่าตัวตายของดาราสาวคนหนึ่งที่แขวนคอตายที่หน้าต่าง ก่อนที่มันจะบานปลายมาเป็นเรื่องราวปริศนาที่จู่ ๆ ก็มีลูกโป่งที่มีใบหน้าหัวของเราลอยไปมา และตรงเข้ามาแขวนคอตัวเรา ซึ่งถ้าใครไปทำร้ายลูกโป่งหน้าเราตัวเราก็จะตายด้วย เรื่องราวการหนีตายของคาซึโกะจึงเริ่มต้นขึ้น ซึ่งเนื้อหาจะบอกเล่าที่มาที่ไปของลูกโป่งหัวคนแบบหลวม ๆ ให้เราไปคิดและเดาเรื่องราวต่อไปเองว่ามันเป็นอย่างไร ซึ่งนอกจากความหลอนของการหนีตายแล้ว เนื้อเรื่องยังเสียดสีสังคมชาวญี่ปุ่น ทั้งเรื่องความบ้างาน ความรักและความเชื่อผิด ๆ อีกมากมาย ที่อ่านแล้วมีขนหัวลุกแน่นอน

ลูกโป่งหัวมนุษย์

หนาวบาดเนื้อ

หนาวบาดเนื้อ

เอาใจสายคนชอบรูเยอะ ๆ กับเรื่องสั้นที่ชื่อว่า หนาวบาดเนื้อ ที่บอกเล่าเรื่องราวของเด็กชายที่มีเพื่อนบ้านติดกัน ที่เมื่อเขามองไปนอกหน้าต่างก็จะเห็น รินะ (Rina) เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่มักจะเปิดหน้าตาออกมาแล้วยิ้มให้เขา พร้อมกับชี้นิ้วไปในส่วนหน้าบ้านที่เป็นป่ารกของเธอ  แต่ที่น่าสยองก็คือแขนของรินะเต็มไปด้วยรูมากมาย (รูปประกอบด้านล่าง) และตอนกลางคืนเธอมักจะร้องโวยวายถึงแมลงที่ออกมาจากรูที่แขนของเธอ ซึ่งในบางครั้งก็จะมีหมอมาเยี่ยมที่บ้านรินะจัง ที่ทำให้เด็กชายคิดถึงปู่ของเขาที่เสียชีวิตเพราะรูเต็มตัวเหมือนกัน ตัวเรื่องบอกเล่าที่มาที่ไปอย่างชัดเจนว่าเกิดจากอะไร เรื่องราวเริ่มต้นและจบลงแบบไม่มีค้างคา บอกเลยว่าใครที่กลัวรูปรูเยอะ ๆ ให้ข้ามไปได้เลย เพราะในเรื่องอาจารย์จงใจวาดรูแบบชัด ๆ เจาะลึก อ่านไปขนลุกไปได้เลยทีเดียว แถมตอนจบก็ทำออกมาได้หลอนถูกใจมาก ๆ สายสยองขวัญควรหามาอ่าน

หนาวบาดเนื้อ

สาวลิ้นหอยทาก

สาวลิ้นหอยทาก

เมื่อพูดถึงหอยทากเชื่อว่าหลายคนคงจะคิดถึงซีรีส์ ก้นหอยมรณะ ที่เป็นเรื่องยาวสยองขวัญที่เกี่ยวกับก้นหอยในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่เริ่มต้นจากเรื่องแปลก ๆ เล็ก ๆ จนกลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต  แต่เมื่อพูดถึงหอยทากธรรมดา หลายคนต้องคิดถึงเรื่องสั้นที่ชื่อว่า สาวลิ้นหอยทาก ที่เป็นเรื่องสั้นแนวเรื่องเล่าอาจารย์ยอดที่คนรุ่นพ่อแม่เราชอบฟัง ที่บอกเล่าเรื่องราวของพ่อแม่ที่เกลียดหอยทากมาก ๆ และฆ่ามันทุกวัน จนบาปกรรมก็ตกมาถึงลูกที่ตอนท้ายหลายคนต้องติดตาอย่างแน่นอน ไปอ่านเองแล้วคุณจะรู้ว่าทำไมคนญี่ปุ่นถึงหลอนกับเรื่องนี้

สาวลิ้นหอยทาก

เด็กขี้แกล้ง

เด็กขี้แกล้ง

เรื่องหลอนสยองขวัญบางทีก็ไม่ต้องมีผีหรือความสยองขวัญเสมอไป นั่นคือสิ่งที่อาจารย์จุนจิบอกกับแฟน ๆ เพราะเรื่องสั้น เด็กขี้แกล้ง คือคำตอบได้เป็นอย่างดี ที่เมื่ออ่านจนจบคุณจะอุทานออกมาดัง ๆ เลยทีเดียว โดยเรื่องจะบอกเล่าถึงหญิงสาวสวยที่ชื่อว่า คุริโกะ (Kuriko) ที่นั่งเล่นอยู่ในสนามเด็กเล่น เธอได้บอกเล่านิสัยแย่ ๆ ของตน ว่าสมัยเด็กเธอชอบแกล้งเด็กผู้ชายอายุน้อยกว่าที่ชื่อ นาโอยะ (Naoya) วันเวลาผ่านไปเมื่อทั้งสองโตขึ้น นาโอยะก็มาสารภาพรักกับคุริโกะจนเกิดเป็นความรัก โดยที่ชายหนุ่มไม่สนใจเรื่องราวสมัยเด็กที่ผ่านมา เรื่องราวเริ่มต้นง่าย ๆ และเล่าแบบธรรมดาแต่ตอนจบที่บอกเลยว่ามีหลอนขนหัวลุก ซึ่งหลายคนที่อ่านจบ ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่แปลกใจที่ชาวญี่ปุ่นจะหลอนเรื่องนี้

เด็กขี้แกล้ง

จดหมายลาตาย

จดหมายลาตาย

คราวนี้มาดูเรื่องที่มีผีตัวเป็น ๆ เจอผีแบบเต็ม ๆ ตากันบ้าง กับเรื่องสั้นที่ชื่อตอนว่า จดหมายลาตาย เรื่องราวของคำสาปที่สะท้อนสังคมในครอบครัวญี่ปุ่น กับเรื่องราวของ ฮิโรโกะ (Hiroko) ที่ทะเลาะกับน้องสาว ทาเอโกะ (Taeko) เรื่องเปิดเพลงเสียงดังจนพี่น้องทะเลาะกันอย่างรุนแรง ทำให้ทาเอโกะน้อยใจที่พ่อแม่เข้าข้างพี่สาวมากว่าตน เธอเลยไปกระโดดขวางทางรถไฟจนตาย ซึ่งในมือของทาเอโกะก็มีจดหมายที่เขียนด้วยความแค้นว่าจะกลับมาหลอกทุกคน ซึ่งหลังจากงานศพทาเอโกะที่เป็นผีก็มาที่บ้านทุกคืน ก่อนจะลอยเข้าไปในห้องตัวเองด้วยความแค้น ตัวเนื้อเรื่อบอกเล่ามีที่มาที่ไปของความแค้นชัดเจน เรื่องจะค่อย ๆ เล่าบอกเราว่าคำสาปแช่งคืออะไร แล้วทำไมทาเอโกะต้องมาเป็นผีให้คนในครอบครัวเห็น เนื้อเรื่องจบแบบสมบูรณ์ไม่มีอะไรค้างคา ทุกอย่างมีที่มาที่ไปที่อ่านจบคุณต้องขนลุกทั้งตัวอย่างแน่นอน

จดหมายลาตาย

ศพตุ๊กตา

ศพตุ๊กตา

บางทีเรื่องสั้นของอาจารย์จุนจิก็มาแบบเรื่องสั้นจริง ๆ อย่างเรื่อง ศพตุ๊กตา ที่มีเพียง 6 หน้ากระดาษ กับเรื่องราวของโรคประหลาดที่เมื่อใครตายคน ๆ นั้นจะเปลี่ยนเป็นตุ๊กตาที่แสนน่ารัก แถมไม่เน่าเปื่อยหรือส่งกลิ่นเหม็น ซึ่งพ่อแม่ของเด็กน้อยก็อยากเก็บศพลูกเอาไว้ แถมด่าคนที่เผาศพคนที่รักทั้งที่เขาเป็นตุ๊กตาน่ารักขนาดนี้ ก่อนที่ตอนจบพ่อแม่จึงตัดสินใจเผาศพลูกตัวเอง เรียกว่ามาเรียบ ๆ แต่จบหลอน ๆ ที่ถ้าเป็นคุณก็คงเผาศพคนที่รักแน่นอนถ้าเจอแบบนี้

ศพตุ๊กตา

ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา

ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา

เจอเรื่องราวแบบมีที่มาที่ไปมาเยอะแล้ว คราวนี้มาดูเรื่องราวแบบหลอน ๆ เป็นหนังผีที่มาแบบไม่ต้องสนใจที่มาที่ไปแค่มันมาแล้วก็ไป แต่ทิ้งความหลอนเอาไว้จนหลายคนติดตาเอาไปฝันร้ายได้เลยทีเดียว กับตอน ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา โดยเรื่องราวจะเล่าถึง จิเอมิ (Chiemi) สาวสวยผมยาวที่ถูกแฟนบอกเลิก เพราะความไม่เข้ากันในหลาย ๆ เรื่อง ซึ่งก่อนหน้านี้แฟนหนุ่มบอกว่าเขาชอบจิเอมิที่ผมยาวสวย เมื่อจะเลิกกับแฟนเธอจึงคิดจะตัดผมสั้นประชด แต่ระหว่างที่กำลังตัดสินใจก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้น อย่างหนูที่มาตายบนเส้นผมของเธอ ก่อนที่มันจะเกิดเป็นเรื่องราวชวนหลอนสยองขวัญ ที่ถ้าเอามาทำเป็นภาพยนตร์หลายคนคงปิดตาแน่นอน ซึ่งตอนจบของเรื่องก็ทิ้งปมให้เราคิดเอาเองว่าเรื่องราวมันคืออะไร บอกเลยว่าลายเส้นหลอนจัดเรื่องนี้

ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา

กลีเซอไรด์

กลีเซอไรด์

เมื่อพูดถึงชื่อตอนว่า กลีเซอไรด์ หลายคนอาจจะงงว่าคืออะไร คำว่า ‘Glyceride’ หมายถึงกรดไขมันที่เกาะตามผนัง ที่ถ้าใครนึกภาพไม่ออกให้คิดถึงตอนทอดปลาหรือตามร้านหมูกระทะ ที่เราจะเห็นคราบมันเกาะตามผนังนั่นคือกลีเซอไรด์ที่เป็นชื่อของตอนนี้ ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของ ยูอิ (Yui) เด็กหญิงที่บ้านเป็นร้านหมูกระทะ ที่ทั้งบ้านข้าวของเครื่องใช้ก็มีคราบกลีเซอไรด์ติดทั่วทั้งบ้าน ขณะที่พี่ชายของเธอก็ชอบกินน้ำมันมาก ๆ กับความหลอนที่ยูอิต้องเจอกับคนในครอบครัว ที่โดยรวมเรื่องราวเนื้อหาของเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนหรือน่าสนใจ แต่สิ่งที่ทำให้ชาวญี่ปุ่นยกให้เรื่องนี้น่ากลัวเพราะฉากบีบสิวในตำนาน (รูปด้านล่าง) ที่ทำเอาหลายคนหลอนจนแทบปิดตาเลยทีเดียว

กลีเซอไรด์

ท่านบรรพบุรุษ

ท่านบรรพบุรุษ

แค่เห็นชื่อตอนเชื่อว่าหลายคนที่เคยอ่านเรื่องสั้นตอนนี้มาแล้ว คงจะขนลุกขึ้นมาทันที เพราะเรื่องสั้นที่ชื่อว่า ท่านบรรพบุรุษ คือหนึ่งในตอนที่เข้ากับคนเอเชียแบบเรามาก ๆ แต่ชาวต่างชาติอาจจะไม่ค่อยเข้าใจ กับเรื่องราวของ ริสะ (Risa) ที่เปิดเรื่องมาตัวของหญิงสาวเกิดความจำเสื่อมขณะที่ มาคิตะ (Makita) เพื่อนชายพามาส่งที่บ้าน ก่อนที่ทางบ้านจะพาริสะไปหาหมอซึ่งหมอก็ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไรทำไมจู่ ๆ หญิงสาวถึงความจำเสื่อม วันเวลาผ่านไปหลายวันมาคิตะก็มาดูแลและพูดคุยกับริสะเพื่อให้เธอฟื้นความจำ แต่ริสะจำได้แค่ฝันร้ายเกี่ยวกับหนอนที่มีขนน่าเกลียด แต่เธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรและมันเกี่ยวอะไรกับความทรงจำที่หายไป จนสุดท้ายเธอก็จำทุกอย่างได้ กับความจริงสุดหลอนเกี่ยวกับท่านบรรพบุรุษ บอกเลยว่าตอนนี้คือหนึ่งในเรื่องราวสุดหลอน ที่เกิดขึ้นกับใครคนนั้นคงตกใจจนเสียสติแบบริสะแน่นอน

ท่านบรรพบุรุษ

ไม่อยากเป็นผี

ไม่อยากเป็นผี

ส่งท้ายด้วยเรื่องสั้นสุดแปลกที่อ่านชื่อเรื่อง เดายังไงก็ไม่มีทางรู้ว่าตอนจบหรือเนื้อหาจะเป็นอย่างไร กับเรื่องสั้นที่ชื่อตอนว่า ไม่อยากเป็นผี ที่เริ่มเรื่องราวเกี่ยวกับ ชิเงรุ (Shigeru) ชายหนุ่มที่ขับรถมาตอนกลางคืนแล้วเจอหญิงสาวที่ปากเปื้อนเลือด (รูปประกอบด้านล่าง) ที่ชายหนุ่มหรือแม้แต่คนอ่านก็คิดว่าต้องเป็นผี แต่ที่ไหนได้เธอคือคนแถมเมื่อเอาเลือดที่ปากออกเธอก็เป็นสาวสวยชื่อ มิซากิ (Misaki) วันเวลาผ่านไปหญิงสาวก็มาสานสัมพันธ์กับชิเงรุจนแต่งงานกัน แต่เมื่อแต่งงานไม่นานมิซากิก็มีท่าทางแปลก ๆ อย่างหลังงานศพแม่ของชิเงรุเธอก็ทำท่าทางแปลก ๆ เหมือนไล่จับสิ่งที่มองไม่เห็นมากัดจนเลือกกระฉูด หลังจากวันนั้นเมื่อตื่นนอนขึ้นมาชิเงรุก็จะเห็นคราบเลือดเต็มปากมิซากิ พร้อมกับความลับที่หญิงสาวเก็บเอาไว้ไม่บอกใคร ตัวเนื้อหาจะบอกเราทุกอย่างว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชิเงรุ และความแปลกประหลาดที่มิซากิเป็น เรียกว่าเป็นหนึ่งในเรื่องหลอนที่ชาวญี่ปุ่นกลัวเรื่องหนึ่งที่เราอยากให้คุณไปหามาอ่านกัน

ไม่อยากเป็นผี

เกมที่มีรูปคล้ายผลงานของ Junji Ito

Siren

ปิดท้ายกับความหลอกหลอน ถ้าคุณอ่านคลังสยองของอาจารย์จุนจิไปแล้วยังไม่จุงใจ และอยากหาเกมที่มีเนื้อหาคล้าย ๆ ผลงานของอาจารย์จุนจิมาเล่น เราก็ขอแนะนำเกมในซีรีส์ ‘Siren’ ที่จะเป็นเรื่องราวของคนที่ต้องเอาชีวิตรอดจากชาวบ้านที่ติดเชื้อจนกลายเป็นคนบ้า แถมยังมีสัตว์ประหลาดที่มีรูปแบบคล้ายผีปีศาจที่อาจารย์จุนจิวาดด้วย หรือจะเป็นเกมผีญี่ปุ่นในบ้านร้างอย่างซีรีส์ ‘Fatal Frame’ ที่ทั้งฉากบรรยากาศสุดหลอกหลอนไม่แพ้อ่านการ์ตูนของอาจารย์จุนจิเลย หรือจะเป็นแบบบรรยากาศฉากเนื้อหาระบบการเล่นที่เหมือนอ่านการ์ตูนของอาจารย์จุนจิก็มีเกม ‘World Of Horror’ ที่มีรูปแบบการเล่นที่เราจะต้องตามสืบเรื่องราวลึกลับในเมือง ที่ตัวเกมจะใช้กราฟิกแบบภาพวาดในหนังสือการ์ตูน เล่นแล้วได้อารมณ์เหมือนอ่านคลังสยองเลยทีเดียว ชอบเกมไหนก็ไปหามาเล่นกันได้ รับรองว่าหลอนไม่แพ้อ่านคลังสยองแน่นอน

Fatal Frame
World Of Horror

เป็นอย่างไรกันบ้างกับการแนะนำเรื่องสั้นสยองขวัญของอาจารย์จุนจิ อิโต ที่เราหยิบยกมานำเสนอหวังว่าจะถูกใจกัน ซึ่งถ้าคุณอ่านมาถึงตรงนี้แล้วอยากหาการ์ตูนมาอ่าน ก็สามารถไปหาซื้อมาอ่านกันได้ตามร้านหนังสือทั่วไป หรือสั่งตรงผ่านสำนักพิมพ์ไปเลย รับรองว่าคุณจะไม่ผิดหวังกับความสนุกสุดหลอกหลอนในครั้งนี้ ซึ่งเหมาะกับการอ่านหนังสืออยู่บ้านในช่วงวันหยุดยาวแบบนี้ หรือถ้าไม่อยากอ่านก็มีฉบับการ์ตูนให้ชม แต่เรื่องราวเนื้อหาลายเส้นไม่ดีเท่าต้นฉบับที่ทำออกมาหลอนกว่า แต่ถ้าชอบแบบไหนก็ไปจัดแบบนั้นได้เลย ส่วนใครที่อ่านดูแล้วมีตอนไหนอยากแนะนำก็บอกกันมาได้เพื่อแลกเปลี่ยนกัน ส่วนคราวหน้าจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรในวงการเกมภาพยนตร์การ์ตูนก็ติดตามกันได้ที่นี่ที่เดียว รับรองไม่พลาดทุกข่าวสารบทความที่น่าสนใจแน่นอน

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส