“เรดี้! เพลเยอร์วัน” – คือคำพูดก่อนเริ่มเกมยุคคลาสสิกที่คอเกมยุค 80 น่าจะคุ้นกันดี ทั้งยังเป็นชื่อหนังที่บ่งบอกการเริ่มผจญภัยด้วย ไม่รู้จะต้องพูดอะไรมากมาย ส่วนตัวคิดว่าไม่ควรต้องเขียนรีวิวอะไรเลยด้วยซ้ำ เพราะ Ready Player One เป็นหนังที่เรียกว่าใครที่ชอบดูหนัง ดื่มด่ำกับวัฒนธรรมป๊อปตั้งแต่ยุค 80 ถึงปัจจุบัน (ก็กวาดตั้งแต่ผู้ใหญ่ยันเด็กล่ะนะ) จะต้องไม่พลาดดูอย่างแน่นอน สรุปทั้งรีวิวนี้ถ้าคุณขี้เกียจอ่าน ผมแค่มาย้ำให้มั่นใจว่า ถ้ารักความบันเทิง ไปดูเลยครับ Ready Player One...
JoJo’s Bizarre Adventure หรือที่บ้านเรารู้จักกันดีในนาม โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ มังงะระดับตำนาน ที่คอมังงะไม่มีคนไหนไม่รู้จักแน่ ๆ ด้วยความสนุกจากพลังเหนือธรรมชาติที่เรียกว่า สแตนด์ ตัวร้ายสุดแสนมีเสน่ห์ และการต่อสู้ที่ไม่เพียงแอ็คชันสะใจ ยังมีการใช้กลยุทธหักเหลี่ยมดักทางกันอย่างฉลาดสุด ๆ ปีนี้ได้มีการนำมาทำเป็นหนังคนแสดงโดยผู้กำกับสุดโหดที่หลัง ๆ ชอบมาดัดแปลงมังงะเป็นหนังอย่าง มิอิเกะ ทาเคชิ ซึ่งมีทั้งดีทั้งเฟลปน ๆ กันไป แต่เน้นหนักในสไตล์โหดเลือดสาดเป็นเอกลักษณ์ครับ พอมาเรื่องนี้ตอนที่ มิอิเกะ รู้ว่าจะได้กำกับ แกถึงกับหลับไม่ลงไป...
เนื้อหาว่าด้วย กลุ่มทหารรับจ้างจากตะวันตกหลายเชื้อชาติที่ดั้นด้นข้ามหุบเขาและการไล่ล่าของชนเผ่ามาตามหาดินปืนที่ร่ำลือกันว่าเป็นอาวุธอานุภาพร้ายกาจ เพื่อนำกลับไปขายยังยุโรป หนึ่งในนั้นคือ วิลเลี่ยม (แมตต์) ยอดธนูมือขมัง และ โทวาร์ (เปโดร) คู่รักคู่ชังที่อดีตเคยรบห้ำหั่นกันแต่ตอนนี้ต้องมาร่วมมือกันเพื่อเงิน หนังตัดฉากเข้าโหมดสยองขวัญอย่างรวดเร็วเมื่อมีอสูรกายพุ่งเข้าทำร้ายกลุ่มทหารนี้ ก่อนสองสหายจะหนีตายมาถึงกำแพงเมืองจีนสำเร็จ ทว่าโชคไม่ดีเท่าไหร่ที่วันนั้นบังเอิญเป็นวันที่ฝูงอสูรกายเข้าโจมตีครั้งใหญ่ ซึ่งจะวนมาทุกๆรอบ 60 ปีด้วย