เป็นอีกเรื่องราวน่ารักที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ เรื่องราวที่ได้รับรู้รับฟังแล้วอบอุ่นหัวใจโดยเฉพาะคนรักสัตว์ เวลาที่เราได้เห็นสัตว์แต่ละคู่แสดงความรักที่มีต่อกัน และนี่คือเรื่องราวของ คลิปเปอร์ตันและมาเลนา (Klepetan and Malena) นกกระสาคู่ดังแห่งโครเอเซีย ที่สร้างตำนานรักอันซื่อสัตย์และยาวนานมาตลอด 18 ปี จนเป็นข่าวลงสื่อต่าง ๆ ไปทั่วโลก แต่เรื่องราวนี้จะไม่สมบูรณ์ถ้าขาดชายคนนี้ สเตปาน โวคิก (Stjepan Vokić) คุณปู่ผู้ใจดีและเป็นผู้ดูแลมาเลนามาจนเกือบจะทั้งชีวิตของมัน

ตำนานของคลิปเปอร์ตันและมาเลนา เริ่มขึ้นในปี 1993 ใน บรอดสกี วารอส เมืองทางภาคตะวันออกของโครเอเซีย ในวันหนึ่ง สเตปาน โวคิก ภารโรงสูงวัยประจำโรงเรียนท้องถิ่นได้พบนกกระสาเพศเมียนอนบาดเจ็บอยู่ข้างทาง เจ้านกกระสาโชคร้ายตัวนี้โดนพรานใจร้ายยิงเข้าที่ปีกจนสาหัสหนัก โวคิกผู้มีจิตใจเมตตาจึงตัดสินใจอุ้มเจ้านกกระสาตัวนี้กลับมารักษาที่บ้าน โวคิกดูแลจนมันหายดีแต่ถึงอย่างไรก็ไม่สามารถฟื้นกลับสภาพเดิมได้ มันไม่สามารถบินได้อีกต่อไปแล้ว โวคิกจึงตัดสินใจรับเลี้้ยงเจ้านกระสาตัวนี้อย่างถาวร และตั้งชื่อว่า ‘มาเลนา’ ในภาษาโครเอเซียแปลว่า ‘เจ้าตัวน้อย’ โวคิกดูแลมาเลนาอย่างใกล้ชิด อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา เวลาโวคิกออกจากบ้านก็เอามาเลนานั่งรถไปเที่ยวด้วย แต่มาเลนาก็ยังคงเป็นนก ต้องนอนในรัง แต่มาเลนาไม่อยู่ในสภาพที่จะสร้างรังให้ตัวเองได้ โวคิกจึงสร้างรังไว้ให้บนหลังคาบ้าน เพื่อให้มาเลนามานอนในรังช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน แต่ในช่วงฤดูหนาวที่มีหิมะตกนั้น โดยปกติวิสัยของนกกระสาโดยทั่วไป จะบินหนีอพยพไปนังพื้นที่ที่อบอุ่น แต่สำหรับมาเลนานั้นไม่สามารถบินไปไหนได้ โวคิกจึงย้ายรังมาไว้ในโรงรถเพื่อให้มาเลนาได้อยู่ในพื้นที่อันอบอุ่น

จากนั้นมาเลนาก็เป็นทั้งสัตว์เลี้ยงและเพื่อนที่ใกล้ชิดกับโวคิกมาตลอด 10 ปี จนมาถึงฤดูใบไม้ผลิปี 2003 พระเอกของเราก็เริ่มปรากฏตัว โวคิกเริ่มสังเกตเห็นว่ามาเลนาเริ่มมีหนุ่มมาติดพัน ซึ่งโวคิกจำได้ว่าเป็นตัวเดิมเสมอ เขาจึงตั้งชื่อให้ว่าเจ้า ‘คลิปเปอร์ตัน’ เจ้านี่จะมาวนเวียนอยู่กับมาเลนาตลอดฤดูใบไม้ผลิ และฤดูร้อน แต่พอเข้าสู่ฤดูหนาว คลิปเปอร์ตันก็ยังต้องดำเนินชีวิตเช่นนกกระสาทั่วไป คือบินอพยพไปหาดินแดนอบอุ่น ในวันที่ 28 สิงหาคม ของทุกปี แต่พอปีถัดมา โวคิกก็ตกใจเมื่อเห็นเจ้าคลิปเปอร์ตันบินกลับมามาเลนาเหมือนเช่นเคย และใช้ชีวิตอยู่กับมาเลนายาว ๆ ไปตลอดฤดูร้อนและใบไม้ผลิ สื่อต่าง ๆ เริ่มมาทำข่าวความรักความซื่อสัตย์ของคลิปเปอร์ตัน นกกระสาหนุ่มที่กลับมาหาคู่เดิมจึงเริ่มเป็นที่รู้จักไปทั่วโครเอเซีย มีเจ้าหน้าที่มาติดอุปกรณ์ติดตามไปที่ตัวคลิปเปอร์ตัน แล้วก็พบข้อมูลที่น่าทึ่งว่า เจ้าคลิปเปอร์ตันบินหนีฤดูหนาวไปไกลถึงเมืองเคปทาวน์ แอฟริกา ซึ่งอยู่ห่างออกไปไกลถึง 13,000 กิโลเมตรนู่นเลย

พอปีถัดมา โวคิกก็เริ่มรู้กิจวัตรประจำของคลิปเปอร์ตันแล้ว ประมาณวันที่ 24 มีนาคมของทุกปี คลิปเปอร์ตันจะบินกลับมาหามาเลนา โวคิกรู้ดีว่าคลิปเปอร์ตันที่บินมาเป็นระยะทางยาวไกลจะต้องเหนื่อยอ่อนอย่างหนัก เขาจึงเตรียมปลาถังใหญ่ไว้ต้อนรับคลิปเปอร์ตันเสมอ และปีต่อ ๆ มาคลิปเปอร์ตันจะจำได้ว่า โวคิกวางถังปลาไว้ตรงไหน พอกลับมาถึงบ้านมันก็จะตรงดิ่งไปหาถังปลาทันที และเป็นเช่นนี้มาทุกปี จนครอบครัวของคลิปเปอร์ตันและมาเลนาเริ่มขยายเป็นครอบครัวใหญ่ ทั้งคู่ให้กำเนิดนกกระสาตัวน้อยออกมามากถึง 66 ตัว และโวคิกคือผู้ดูแลประคบประหงมทายาทของคลิปเปอร์ตันและมาเลนาด้วยมือของเขาเองทุกตัว เพราะมาเลนาบินไม่ได้จึงไม่สามารถหาอาหารมาเลี้ยงลูก ๆ ได้ ถึงตอนนี้เรื่องราวของนกกระสาคู่รักดังกระฉ่อนไปทั่วโลกแล้ว มีนักเขียนนำเรื่องราวของคลิปเปอร์ตันและมาเลนาไปทำเป็นหนังสือนิทาน และการ์ตูนสั้นสำหรับเด็ก

คลิปเปอร์ตันและมาเลนา ในรูปแบบนิทาน

“มันเป็นเรื่องราวของความรักที่สุดพิเศษจริง ๆ ตรงที่คลิปเปอร์ตันบินกลับมาหามาเลนาทุกปี และคลิปเปอร์ตันก็ไม่สนใจเลยว่ามาเลนาจะเป็นนกที่พิการไม่สามารถบินไหนมาไหนกับเขาได้ นั่นทำให้ทั้งคู่ต้องจากกันทีละหลาย ๆ เดือน มันเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก ผมสังเกตเห็นว่ามาเลนาเศร้ามากตอนที่คลิปเปอร์ตันต้องบินจากไป ผมก็เลยปลอบใจมาเลนาด้วยการเปิดวิดีโอให้เธอดูคลิปของครอบครัวเธอเอง ได้เห็นตัวเธอ คลิปเปอร์ตันและลูก ๆ พอเธอเห็นภาพของคลิปเปอร์ตัน เธอก็ร้องไห้”

ปี 2019 เกิดเรื่องเข้าใจผิดที่ทำเอาผู้คนที่ติดตามเรื่องราวของ คลิปเปอร์ตัน และ มาเลนา ต่างเศร้าใจไปตาม ๆ กัน เมื่อคลิปเปอร์ตันกลับมาเร็วกว่ากำหนดในวันที่ 18 มีนาคม เร็วกว่าปกติ 1 สัปดาห์ แล้วก็จากไปก่อนกำหนดในวันที่ 18 เมษายน แล้วไม่กลับมาอีกเลย ทำให้โควิกเข้าใจว่าคลิปเปอร์ตันบินไปหาที่สงบแล้วจากไปแล้ว เขายังเผยแพร่ข่าวนี้ออกไปกับสื่ออีกด้วย แต่แล้วคลิปเปอร์ตันก็โผล่มาเซอร์ไพรส์ในเดือนเมษายน ปี 2020 แสดงตัวว่าเขายังแข็งแรงดี

“เป็นเรื่องจริงครับ เขากลับมารอบนี้ในเดือนเมษายน แล้วมาเลนาก็ออกไข่มา 3 ฟอง มันแตกไปฟองหนึ่ง เพราะอากาศเย็นเกินไป เจ้าคลิปเปอร์ตันนี่มาอยู่กับผมในสนามหญ้า ส่วนมาเลนาก็นอนฟักไข่อยู่ในรัง”
สเตปาน โวคิก ยอมรับกับสื่อว่าเขาเข้าใจไปผิดถนัดว่าคลิปเปอร์ตันตายไปแล้วเสียอีก

“มันทำเอาผมช็อกมาก ปีนั้นคลิปเปอร์ตันกลับไปเมื่อวันที่ 18 เมษายน ผมก็นึกว่ามันตายไปแล้ว เพราะมันไม่กลับมาอีกเลย นั่นเป็นสาเหตุเดียวที่ผมคิดได้ในตอนนั้นว่ามันคงตายไปแล้ว แต่แล้วมันก็กลับมาอีกครั้ง แต่รอบนี้มันไม่เต้นระบำให้ผมดูแล้วนะ คงจะสำนึกผิด”

ปีนี้ 2021 คลิปเปอร์ตันก็บินกลับมาหามาเลนาดังปกติ แต่ทั้งคลิปเปอร์ตันและโวคิกก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่านี่คือปีสุดท้ายที่ คลิปเปอร์ตันจะได้อยู่กับมาเลนาคู่รักของมันเป็นปีสุดท้ายแล้ว มาเลนาเป็นกระสาอายุมากแล้วเกือบ 30 ปี ก็สมควรแก่อายุขัย มันเริ่มแสดงอาการด้วยการไม่กินอาหารต่อเนื่องเป็นเวลา 11 วัน
“ผมพยายามป้อนอาหารเค้าแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ”
โวคิกเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟัง
“ผมเริ่มสังเกตเห็นว่าอาการมาเลนาเริ่มไม่สู้ดีในวันที่ 9 มิถุนายน ในช่วงนั้นเริ่มมีคลื่นความร้อนแพร่กระจายในภูมิภาคนี้พอดี มาเลนาอยากจะบินตามคลิปเปอร์ตันไป แต่เธอก็ทำไมได้ เธอก็เริ่มทรุดหนัก ผมก็เลยอุ้มมาเลนาเข้าในบ้าน ตอนนั้นเธอไม่อยากกินแล้วก็ไม่ดื่มน้ำด้วย ผมพอคาดเดาได้แล้วว่าเธออยากจะจากไปอย่างสงบเงียบ”

โวคิกเล่าต่อว่า มาเลนาได้จากไปอย่างสงบขณะนอนอยู่บนตักเขา สำหรับโวคิกแล้ว มาเลนาไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง แต่คือเพื่อนที่เขาใกล้ชิดและผูกพันที่สุด ใช้ชีวิตร่วมกันมาถึง 28 ปี แล้วภรรยาของโวคิกเองก็เพิ่งจากไปเมื่อปี 2018 นี่เอง โวคิกในวัย 77 ปี จึงมีแต่มาเลนาและบรรดาลูก ๆ ของมาเลนา ที่เป็นเพื่อนแก้เหงา
“ผมผูกพันกับมาเลนามาก ผมไม่ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลยนะ เพราะผมเป็นห่วงเธอตลอดเวลา”

อีกรายที่จะเสียใจอย่างมากก็คือ คลิปเปอร์ตัน คู่ชีวิตของมาเลนาที่ร่วมสร้างตำนานลือลั่นไปทั่วโลก
“คลิปเปอร์ตันบินกลับมาบ้านทุกเย็น ผมก็บอกมันว่า ‘เธอจากเราไปแล้วนะคลิปโป้ ฉันฝังเธอไว้ในที่โปรดของเธอ และเธอจะรอแกอยู่ตรงจุดนั้นนะ’ “

ปีนี้ คลิปเปอร์ตันก็ยังคงทำกิจวัตรเช่นเคย กับการบินอพยพถิ่นฐานไปในช่วงฤดูหนาว โวคิกก็ยังยินดีต้อนรับคลิปเปอร์ตันกลับมาบ้านเสมอ ถ้าคลิปเปอร์ตันยังอยากจะกลับมาบ้านนี้ในปีหน้า ในวันที่ไม่มีมาเลนาคอยคลิปเปอร์ตันอีกต่อไปแล้ว

ชมคลิปวิดีโอน่ารัก ๆ ของคนกับนกกระสาตามลิงก์ด้านล่างนี้ครับ

อ้างอิง อ้างอิง อ้างอิง อ้างอิง อ้างอิง